||လွမ်းရစ်တော့လေ ချစ်ဦးသက်ငယ်||

||ချစ်သက်ငယ်||

""ရွင္ ျမ နဲ႔ ပတ္သက္ေနတာလား!?""

မနက္အိပ္ရာႏိုးသည္နဲ႔ ဗိုက္ဆာတတ္ေသာ အက်င့္ေၾကာင့္ ဘာမ်ားရမႏိုင္မလဲ ဆိုၿပီး အေပၚထပ္ကေန ကၽြန္ေတာ္ ဆင္းလာခဲ့မိသည္။ ေမေမ၏ စူးခနဲ ထြက္လာတဲ့ အသံေၾကာင့္ ေအာက္ဆက္ဆင္းမည့္ ကၽြန္ေတာ့္ ေျခလွမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ ရပ္တန္႔သြားရျပန္သည္။

""မင္း ေလသံ ေလၽွာ့ ႏြယ္ ငါ့အေမေရာ သားတို႔ေရာ အိပ္ေနတုန္း""

""အို ေျပာသင့္တာေတာ့ ေျပာရမွာပဲ ဘယ္ႏွယ့္ရွင္ သားရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းအေမ နဲ႔ ေျခရႈပ္ရတယ္လို႔""

ေဖေဖကေလ အန္တီျမနဲ႔...အသံထြက္မိမည္ဆိုး၍ ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ကို လက္ျဖင့္ တင္းတင္းအုပ္ထားမိသည္။

""ငါ့ကို ဘယ္လို ေယာက်ာ္းလို႔ ထင္ေနတာလဲ ငါအဲ့ေလာက္ထိ ေအာက္တန္းမက်ဘူးကြ""

""ေျပာလို႔ရမလား ရွင္က ေျခရႈပ္ရတာကို ခံုမင္တဲ့သူပဲဟာ ခုလဲ မုဆိုးမ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ေလးကို ရလိုရျငား ၾကံေနမလားလို႔""

""ျမက ငါနဲ႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြကြ""

""ရွင့္ ငယ္ခ်စ္ဦးလို႔သာ ေျပာလိုက္စမ္းပါရွင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘာညာ မေျပာစမ္းပါနဲ႔""

""ေအး ငယ္ခ်စ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ေတာင္ အဲ့တာေတြက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္၂၀ ေလာက္ထဲက ျပသာနာေတြ ခုခ်ိန္မွာ ျမေရာ ငါေရာ ဘာစိတ္မွ မရွိၾကေတာ့ဘူး""

""ဘာစိတ္မွ မရွိဘူးဆို ရွင္ဟိုတေန႔က ဘာလို႔ အဲ့မိန္းမ လက္ကို ဆြဲၿပီး ဟိုတယ္ ထဲကေန ထြက္လာသလဲ ဒီမယ္ ကိုသိန္းေဇာ္ ရွင့္အသက္က ၄၀ေက်ာ္ေနၿပီ ကိုယ့္သိကၡာကို မေထာက္ေတာင္ ရွင့္အေမ သက္ႀကီးရြယ္အိုရဲ႕ မ်က္ႏွာရယ္ ရွင့္သားေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေထာက္စမ္းပါအံုးရွင္""

ေမေမသည္ ရွက္စိတ္ေတြ ဖံုးလႊမ္းေနေသာ မိန္းမ တစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ငိုသံပါေနေသာ္လည္း မာန္မပ်က္ထိန္းရင္းကေန ဆက္ေျပာေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္လဲ နားမေထာင္သင့္ေတာ့တာမလို႔ အေပၚထပ္ကို ပဲ အသံမၾကားေအာင္ သတိထားၿပီး တက္လာခဲ့မိသည္။ အကယ္၍ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားသြားသည္ကို သိရင္လဲ ေဖေဖေရာ ေမေမပါ စိတ္ေကာင္းၾကမည္ မဟုတ္။