[...]
-Το σπιτι των Φοστερ;-Ναι, 60 δολλάρια.
Ο Λοκι περνει απο το σακακι του τα χρηματα, και τα τοποθετει στο χερι του ταξιτζη. Εκεινος βλεπει χαρουμενος το ποσο και τους ευχαριστει.
Καθως κατεβαινε τα ξεχασε ολα. Στεκοταν μπροστα απο το σπίτι της, τωρα ειναι αργα για να φυγει. Τι θα της πει; Πώς θα α αντιδράσει; Σιγα μην τον θυμαται.
Ηταν τοσο ομορφος. Πραγματικα δεν μπορω να σας μιλαω για τοσο ομορφος ηταν. Το μαυρο σετ κουστουμι του που τονιζε τα δυνατά του σημεία τοσο υπέροχα και τα μαυρα μαλλια του έπαιζαν κατάπληκτικη αρμονία.
Τα βήματα του ηταν αργα και με σιγουρια ακούμπαγαν το πλακόστρωτο. Το σπίτι ηταν ιδιαιτερα μεγάλο με μια μεγαλη ξυλινη πορτα.
Τοκ τοκ τοκ....
Τοκ τοκ τοκ...Ο ηχος της πορτας ακουγοταν τοσο δυνατα και στιβαρά ταυτόχρονα.
Τους ανοιξε μια γυναικα με καστανα σκούρα μαλλια βαμμενα. Γυρω στα 50 με ενα χαμογελο ζεστο και φιλικο. Με γάλανα ματια και ζεστη φωνή.
Ο Λοκι ξεροβηχει λιγο για να βρει κουραγιο.-Γεια σας. Ξερετε ποιοι είμαστε.
Είπε ο Λοκι με σιγουρη φωνη προσπαθοντας να πνίξει το ανγχος του αν και τα πόδια του έτρεμαν σαν ψαρι.
-Να συστηθούμε. Εγω είμαι ο Λοκι και αυτός ειναι ο αδερφος μου ο Θορ. Θελουμε να δούμε αν μενει εδω μια κοπελα μελαχρινη,με γαλαν-
-Α την Αντιγονη;
Ο Λοκι με το που το ακουσε το όνομα της τα ματια του έλαμψαν. Η καρδια του σχεδον ακουγεται στα αυτια του Θορ. Τα χερια τιυ αρχισαν να ιδρωνουν και η κοιλια του να ανακατεύεται... Αντιγόνη...
-Ωστε Αντιγόνη την λένε;
Είπε και το στομα του καθως είπε το ονομα του ραγισε μεσα του.
-Ναι, τι την θέλετε; ειναι κορη μου.
Ο Λοκι ξαφνικα αρχισε να τρεμει το σαγονι του. Τα μάτια του τρεμοπαιζαν.
Ο Θορ απαντάει:-Ξερετε είμαστε απο το Ασγκαρντ και θελαμε να την ρωτήσουμε κάτι.
-Ναι μισο λεπτό, ελάτε μεσα και την φωναζω.Καθως περνάνε το κατωφλι του σπιτιου, τα βηματα του Λοκι βαρυναν. Δεν μπορούσε να μετακινηθει πια.Ξηροκαταπιε και ξαναβρηκε σιγα σιγα το κουραγιο.
Η κυρια που πριν τους ανοιξε ανεβηκε τα σκαλια αργα. Ο χρονος περγανε σαν αιώνας.
VOUS LISEZ
Sweet Creature
FantasyΔεν ήταν απο τους ιδιους κοσμους. Αλλα αυτο ήταν λεπτομεριες που δεν τους εμπόδισε να ενωσουν τα βλεμματα τους εκεινη την ημερα. Μα ισως παρα ηταν διαφορετικοι.Ηταν αδυνατον ψυθιριζαν τα σπασμενα κομματια της καρδιας τους. Ηταν αδύνατον φωναζε ο κόσ...