AINT REAL LOVE [J•K• MALAY-ENG FANFIC]

PROLOGUE 💐

"The world is like a theatre , humans who live in it just like an actors & actresses , play the role with full of fake mask . Just to begging and pursue the others . How the story would be started and shown is how we create that story .This is what we called as LIFE ."

Pahit menelan kenangan hitam yang memudarkan harapan . Dahulu , dia bukan sepeti ini . Hidupnya penuh pelangi . Bukan ralit diulit derita seperti ini . Bukan berteman sebak di dada . Memori mula terlayang pada kenangan semalam . Pertama kali berkenalan gadis idaman .

Naik bosan rasanya . Manakan tidak ? Sedari tadi gadis manis dihadapannya itu sekadar membisu . Membisu , kaku dan beku lebih daripada tujuh puluh minit !!

JEON JUNGKOOK menggoyang-goyangkan kakinya . Aigooo .....
Membosankan sungguh la minah ni . Sudahlah tunduk je , macam anak dara nak kena pinang . Erk! Yeke anak dara nak kena pinang tunduk macam tu ? JEON JUNGKOOK menggaru kepalanya yang tidak gatal .

"Excuse me ?"

Sopannya lahai gadis itu menyuap makanan ke dalam mulutnya . Berhemah sungguh ! Aku , kalau makan macam ni , confirm! Hancus wei . Bab makanan aku la paling kuang asam dalam dunia lol kenyataan .

"Awak... Ooo awak... Awak tak sakit tengkuk ke ?
Dari tadi menunduk je ?"

Sempoi punya soalan .

YOON HARA angkat muka . Memandang tepat ke wajah kosong JEON JUNGKOOK .
"Saya tak berani nak pandang awak."

"Alamak!" Adess ! Apesal ? Saya janji tak makan awaklah! Saya dah kenyang! Bukan setakat Jjangmyeon je saya makan , air coke pun saya dah minum ." Seloroh JEON JUNGKOOK .

"Saya takut nak pandang awak."

"Takut pulak dah!"

"Saya takut nak pandang awak sebab awak... Handsome sangat . Lagipun awak tu WORLD SUPERSTAR . Taraf kita bagai langit dan bumi . Saya ni orang biasa je . Kerja pun biasa² je kalau nak dibandingkan dengan awak . Saya rasa saya tak layak ." Ujar YOON HARA

Erk! (But where is the lie tho ? THE FACTS !)

"Awak, saya tak pandang pangkat or darjat . Semua tu tak penting . Yang penting tu hati bukan paras rupa or harta or else . Siapa kita nak menilai manusia berdasarkan apa yang dia miliki ? Because at the end , kita semua sama ja . Tiada beza . Awak , saya nak kahwin dengan awak . Saya suka awak . Awak cantik . Kita kahwin nak?" Ajak JEON JUNGKOOK dengan tiba-tiba .

"Erk! Mamai ek ? Angin tak ada . Ribut pun tak ada . Tetiba nak ajak saya kahwin ? Tak takut saya ni orang jahat ke ? Tak takut ke nak habiskan duit untuk saya "

"Cukuplah tu! Tak baik menipu," ujar JEON JUNGKOOK .

"Siapa kata menipu tu baik ?"

"Dah awak menipu ?"

"Saya tak tipu , saya bohong je ," ujar YOON HARA dengan raut muka selamba badak . (Minah ni pemalu at 1st tapi bila lelama naik menyampah pun ada sebab dia ni cakap main lepas je . Ikut pala otak dia je . LOL)

"Awak, kahwin ngan saya, ya?" Pinta JEON JUNGKOOK lagi .

"Kahwin tu apa ?" Awak nak kahwin dengan siapa ni ?"

"Dengan awak la . Takkan dengan pokok pulak . Takkan dengan kerusi meja kot ."

"Awak nak ajak saya kahwin ni, awak kenal saya ke ?"

"Tak . Tapi lepas kahwin nanti kita kenal-kenal la." Kata si JEON JUNGKOOK lagi .

"Sorry to say MR JEON JUNGKOOK , Saya tak berminat dengan soal kahwin-kahwin ni . So, saya rasa dah tak ada apa-apa lagi kan ? Saya dah kenyang . Saya nak balik . Nak tidur . Esok saya nak pergi kerja ." Ujar YOON HARA lalu bangun .

"Awak...... Saya hantar ." JEON JUNGKOOK menawarkan diri .

"No need . Thank you . My car , saya dah isi minyak petrol . Tak guna diesel or air so yeah selamat sampai ke rumah."

"Erk! Hati-hati . Err... errrrr... Saya nak nombor awak boleh ?"

"Saya tak pernah beli nombor . Nombor ekor tu haram."

"Erk! Bukanlah, errrrr ... I mean your phone number?"

"Oh! Nak buat apa?"

"So we still can contact again after this ."

"Oh, +8201.................."

"Ehh jap . Saya nak ambil handphone."

"+82012345678910111213...... Count it by yourself ! I run out of time to say it all over again."

Terus YOON HARA berlalu pergi . Meninggalkan JEON JUNGKOOK dalam keadaan terpinga-pinga dan buntu .

Aisey! Macam manalah mummy boleh suruh aku pergi blind date dengan gadis macam tu ? Wait jap ? Srsly JUNGKOOK ? Jumpa sekali dah ajak kahwin ? Gila ke mental aku ni ? But dalam diam jantungnya berdegup kencang . Ada bibit bibit mesra mulai datang . Yes , Buat pertama kali dalam hidup , dia jatuh cinta .

JEON JUNGKOOK mengukir senyuman dalam keterpaksaan dan kepahitan . Begitu indah kenangan itu . Saat pertama kali bertemu gadis itu . Begitu naif rasanya mengenal hubungan . Begitu gugup untuk berhadapan .

Siapalah manusia ingin menentukan percaturan TUHAN ?

Author note (disclaimer) : Sorry guys , PLOT TWIST ! Actually prolog ni 80-90% di ambil dari novel malay popular in 2013-2015 . But jalan ceritanya berbeza . So xkan ada kes plagiasm or something . Prolog ni menjadi inspirasi dan bahan rujukan utk create this story . Thanks for all your support ^^ ILY 💕