My 1st and My last....

Prologue 

I was very confused ng iwan ako ng taong pinaka mamahal ko. Hindi ko alam kung bakit siya naki pag break saakin ng ganun ganun na lang.

April 25th  sinicelebrate namin ang 1yr and 6months namin.

25th of April the most beautiful day of my life kasi sinurprised niya nanaman ako ng bonggang date well as always naman 18months niya na tong ginagawa simula ng maging kami. Alam mo yung feeling ng para kang prinsesa na dadaan sa aisle tapos lahat ng tao hinihintay ka at nag papalakpakan sa pagdating  mo at naghihiyawan pa  silang lahat, well they are my friends and former classmates na nakasaksi ng pag iibigan naming dalawa. Mahal na mahal ko ang boyfriend ko siya ang buhay ko at siya lang ang minahal ko ng ganto dahil siya lang ang lalaking dumating sa buhay ko at hindi ako iniwan kailanman. Mahal ko siya hindi dahil sa effort niya saakin mahal ko siya dahil yun ang tinitibok ng puso ko wala akong pakealam sa kayamanan niya at sa physical appearance niya, pogi man siya wala sakin yun dahil ang kagandahang panlabas ay kumukupas at naeexpired din pero ang kabutihan ng puso kailanman hindi naeexpired at nawawala. Maasuwerte ako dahil naging boyfriend ko siya. He’s the cassanova king in our school kaya lahat ng babae ay galit sakin at naiirita.

I don’t damn care kung ano ang maging tingin ng ibang tao sakin basta ang mahalaga magkasama kami at nag mamahalan, lahat naman ng problema ay malalagpasan namin ng magkasama. Alam kong mahal na mahal din niya ako ng sobra dahil ramdam na ramdam ko yun sa kanya.

Ang suwerte ko talaga dahil bihira na lang ang katulad niyang lalaki, yung gagawin ang lahat para sa’yo yung sayo lang niya itutuon ang oras niya, pati mismo ang buhay niya handa niyang isugal para sayo para lang sumaya ka, at lahat ng nakasanayan niyang bagay at gawin noon iniwasan niya, ultimo yung DOTA tinantanan niya lahat ng satingin niyang magiging dahilan ng pag aaway namin iniwasan niya..

Pero ang pinagtataka ko,

Why did he leave me like this? At ngayon pa talaga na monthsary namin, bakit pa niya ako sinurprised ng ganto kaganda yung sobrang saya. Pero yung saya na to ay panandalian lang dahil pinalitan niya ito ng panghabang buhay na kalungkutan. Hindi ko alam kung ano yung nasa isip niya at kung ano ang dahilan niya.

Hindi ko alam kung malalagpasan ko pa tong sakit sa puso ko. Sobrang sakit at hirap ang masama pa hindi niya sinabi kung bakit niya ako hiniwalayan. Okay lang sakin kung nakipag break siya dahil hindi niya na ako mahal pero hindi eh…

T>T iniwan niya ako dahil hindi niya alam ang dahilan, sira ulo ba siya? Iniwan niya ako ng walang dahilan, kaya heto ako ngayon kahit 1year ng nakalipas hindi pa rin ako nakaka move-on. Alam mo yung feeling ng parang kahapon lang nangyari dahil hindi mo makalimutan yung sugat na iniwan niya sa puso ko sariwang sariwa pa siya sa isip at puso ko .

Siya ang 1st love ko at hindi talaga ako nag expect na mangyayari to.

Sabi nga nila “DON’T LOVE TOO MUCH KASI TOO MUCH DIN YUNG SAKIT NA BABALIK SAYO” tama nga sila, bakit kasi hindi ako nakinig sa kanila. Sinu nga bang SILA? Hindi ko kasi sila kilala eh.. pero sana matauhan na ako at maka move’on na ako..

......

Para sa mga broken hearted na hindi pa nakaka move'on sa taong nanakit sa kanila.

sana magustuhan niyo ^_^ vote and comment.