Mr. Maniac Fall In Love With Ms. Popular

Chapter#05

Nasa school ako ngayon at nakikinig ng lecture ni Mrs. Handan isang Science teacher..
Pero kung kanina pa siya nagle-lecture ako naman kanina pa nakatulala.. At alam kong wala akong naiintindihan tungkol sa lecture ni Ma'am..
At wala akong pakialam, dahil hindi kona alam kong anong gagawin ko.. Kunti nalang talaga magbibigti na ako..

Hindi ko alam kong bakit gusto ng Mommy ni Diel na lumipat kami ng bahay.. Ok na naman na kami don e..
Mas okay nga yon para kahit anong oras pwede nila kaming pagsabihan pagnag aaway kami, hindi ba nila naisip yon..
Gusto pa ata nilang lumala e.. Hayy! bahala nga sila..

Sa wakas natapos na din ang klase at makakakain narin.. Baka kasi gutom lang ako kaya ako nag iisip ng mga ganon e.. Kakain talaga ako ng madami at pagkatapos pupunta ako sa lugar na gusto ko.. Kahit malayo oh kahit abutin pa ako ng ilang araw basta mapuntahan ko lang yon..
Matagal ko ng gustong pumunta sa dagat para magrelax kaya ngayon na stress na stress ako.. Gagawin ko talaga ang lahat at walang makakapigil sakin..

"Ano na girl! Uuwi kana ba?
Mall muna tayo!"
Aya ng kaibigan kong si May-Annie.. Ang kaibigan kong daig pang hindi nakatikim ng kasaganaan sa buhay.. Samantalang kulang nalang tumira na sa mall sa kabibili ng kung ano ano..
Buti nalang at scholar student ako kahit na mahirap sina mama at papa..
Pero parang pinagsisisihan ko nang pumasok ako dito..

"Hindi ako makakasama sayo!"
Maluwang sa loob na sagot ko.. Napakunot naman ito..
"Dahil pupunta ako sa lugar na ako lang mag isa at masaya lang —.."
Tinaas ko ang dalawa kong kamay sa magkabilang parte.. At pinalutang lutang ito sa ere..
"at walang makakapi—.."

Muntik na akong mawala sa balanse ng may biglang humila sa isa kong kamay..
'Kung baga kinaladkad niya ako'.. Derederetso lang siya sa paglalakad at mukang walang balak na bitawan ang kamay ko..
Dahil narin sa gulat ko.. Bigla akong nagpumiglas sa pagkakalawak niya sakin..

"Teka! Ano ba? Bitawan mo nga ako..!"
Unagaw ko na ang kamay ko.. Mukang kilala kona kung sino ang taong to..
Panira talaga ng araw ko kahit kailan e..

Tumingin siya sa akin ng masama at akmang kukunin ulit ang kamay ko.. Pero mabilis ko naman iyon nailayo sa kanya..
Tinignan ko rin siya ng masama at umayos ang tuwid na parang walang sinasanto.. Akala niya papayag ako na ganon ganonin niya nalang..
Sinuswerte na naman ata ang manyak nato..

"Hindi ako sasama sayo.! May iba akong pupuntahan, kaya mauna kanang umuwi."
Sarkastiko kong sabi.. At tumalikod na.. Aii! May nakalimutan pala ako..
"Ah! Wag mona nga pala akong antayin.. Baka kasi umagahin na ako.. Byeee!.."
Hahakbang na sana ako ng hawakan niya ulit ang kamay ko.. At sa pagkakataong yon ay mahigpit na..

Nakatitig parin siya ng masama..
"Sasama ka sa'kin now.!"
Nakataas na ang isa niyang kilay at ngumunguya ng bubblegum..
Nakakainis! Bat ba laging may nginunguya to.. Hindi ba kumakalas ang panga niya!?..
"Hindi kaba excited na ngayon ang unang uwi natin sa new house natin.. Tayo lang dalawa don at walang istorbo..!"
E! baliw pala tong Manyak nato e, parang mas lalong lumala.. Embentohan ko kaya to ng sakit..

"Huh!! mukang ikaw lang naman ang excited e.. Kaya ikaw nalang muna ang umuwi.. Hu!!."
Inirapan ko siya at tumalikod na..

"Talaga bang hindi ka sasama sakin!?"
Palit na tanong niya..

"Nooo..!"
Mabilis na sagot ko naman.

"Kahit maraming nakatigin...!"

"Nooo..!"
Sabay iling..

"At ipagsigaw sa buong campus na si Ms. Popular ay asawa na ngayon ni Mr. Manyak.."

"Lets go babe.. Gusto ko na palang umuwi at matulog nalang.. Excited na nga akong makita ang New House natin e. Tara na.!"
Hinila ko na siya bago pa bumuka ulit ang bunganga nito..
Yon nalang ang mga salitang lumabas sa bibig ko.. Ng marinig ko yun sa kanya...

Arrggh! Wala na talaga akong magagawa para sa sarili ko.. Hindi ko na ito masasalba pa...
Lord why... Whyyy!!

Kilala ko ang Manyak nato, kapag sinabi niya.. Gagawin niya..
Ayokong malaman ng buong campus ang tungkol sa amin.. Mga kaibigan kolang at mga kaklaseng mapagkakatiwalaan ang nakakaalam ng tungkol samin..
Kapag nalaman nila masisira ang tingin nila sakin at siguradong tsimis ang aabutin ko..
Ayaw na ayaw ko kasi na pinagtsitsismisan ako.. Parang minamaliit kasi ako non at nasasaktan ako..
Kaya kahit ayoko. Wala na akong magagawa..

Kaya pagdating ko sa bahay! Humanda ka talaga sakin Mr. Diel Del Valle a.k.a Mr. manyak..
Makikita mo talaga ang hinahanap mo...