Bölüm 13

450 13 1
                                    

Sonraki gün akşam Keremin tayfa , ben ve Arda deniz kenarında yürüyorduk. Arda bana sürekli bir şeyler anlatıyordu. Benim ise gözlerim hep Emre yi arıyordu.

10 dk sonra beklenen oldu. Emre yle karşılaştım.Yanında Sibel vardı. Emre bana anlamlı anlamlı baktı. Gözlerini benden 1 saniye bile ayırmadı, bana " seni seviyorum " derken de böyle bakıyordu.

Sibel beni görünce Emre bin koluna girdi. Yanımızdan geçtiler. Arkamı dönüp baktım. Emre de bana bakıyordu. Sibelin kolundan çıktı ve birkaç adımda yanıma geldi.

- Ece lütfen konuşalım. Sinirli olduğun için evine de gelemiyorum. Telefondan da ulaşamıyorum.

Ben şaşkın bir şekilde bakıyordum. Başımı sağa sola sallayarak kabul etmediğini belirttim.O biraz daha ısrar etti.

Arda: Anlamıyor musun? Ece konuşmak istemiyor!

Emre: Sana noluyo! Bizim aramızda!

Arda alay edercesine güldü ve ekledi:

- "Biz" mi ? O konu çoktan kapandı. Senin açtığın yaraları kapatmaya çalışıyoruz.Hem sen git sevgilinle ilgilen!

Sibel: Doğru söylüyor! Sana ne artık Ece den Emre!

Emre: Sus Sibel!

Arda: Kız arkadaşına ayıp oluyor. Hadi uza!

Emre: Sen Ece bin neyi oluyorsun da karışıyorsun!

Arda: Sevgilisi!

     Emre son kelimeyi duyduktan sonra yıkılmıştı. Sibel onu kolundan çekiştirdi ve gittiler.

Ben Arda ya dönerek:

- Bu kadar sert davranmaya gerek yoktu.

- O seni aldattı. Şimdi hangi yüzle karşına çıkıyor?

- Arda biz çıkıyor muyuz? Benim haberim yok ta.

  Arda önümde diz çöktü.

- Annem kaynanan olsun mu?

   Herkes güldü ama benim komiğime gitmemişti. Emreyede çok kızgındım teklifi kabul ettim.Ayağa kalktı, elimden tuttu ve beni öptü.

    Emre arkadan bizi izliyor olacaktı ki arkadan koşarak Arda nın yanına geldi ve ona kafa attı. Ben çığlığı kopardım. Arda nın burnu kanıyordu ve bunu umursamadan Emrenin karnına yumuruk atıyordu. Emre bin nefesi kesildi ve yere yattı. Kerem Emreyle ilgilenirken ben şaşkın bir şekilde izliyordum. Gidip "Emre kendine gel ben burdayım aşkım sana bir şey olmaz" diyesim vardı ama kendimi zor tuttum. Arda Emreye laf saydırıyordu. Emre yerden kalktı,gidiyormuş gibi yaparak geri döndü ve Ardayı altına aldı. Birbirlerini öldüleriye dövüyorlardı. Emrenin ağzı yüzü kan içinde kalmıştı. Çevredeki insanlar müdahale ederek ayırdılar. "Aşkım!" dedim. Kavgayı kestiler.( Aslında bu söz Emreyeydi. )İkiside döndü baktı ama Arda " Efendim" dedi. Kavgayı tamamen bıraktılar. Bende Ardaya dönerek " Eve gidelim" dedim.Kalabalık dağıldı. Emre gözlerimin içine baktı ve sonra arkasını dönüp gitti. Sanki hiç dönmeycekmiş gibi..

VOTE VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN :)

ILK GÖRÜŞTE AŞK'A INANIR MISIN?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin