LAVİNYA ❄

BÖLÜM - 4

Üzgünüm, bölüm gecikti. Sınav haftası, moral bozukluğu falan filan.. Kötü şeylerin hikayeme yansımasını istemedim. Bölüm biraz kısa oldu ama artık sık sık yazıcağım için bunu bir sorun olarak görmüyorum. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar:):)

------------------------

En yakın arkadaşım eski sevgilimle mi yatmıştı?

Gözlerim kararmaya başladı. Duyduklarım karşısında ne tepki vereceğimi bilmiyordum. En yakın arkadaşım bana bunu nasıl yapmıştı? Ama suç onda değildi. Ona kızamazdım. Alaz'ın sadece ismini biliyordu. Bunu Alaz'ın planı olduğunu düşündüm. Can beni bardan götürdüğünde planı devreye sokmuştu ve canımı acıtmak için Aslı'yla birlikte olmuştu. Bu kadar bana düşman olması için ne yapmıştım bilmiyorum. Suçum neydi?

Belki de Aslı'yla bilerek yatmamıştı. Bir ihtimal Aslı, fizyolojik ihtiyaçlarını karşılayan bir kızdı onun gözünde. Lanet olsun ki beni umursamıyor da olabilirdi. Acaba kaç kızla yatmıştı? Dudaklarını kaç kızla kirletmişti? Kaç kızı altında inletip sabah birer fahişeymiş gibi kovalamıştı? Aynı Aslı'ya yaptığı gibi...

Aslı'ya kızamazdım. Onun bir suçu yoktu. O sadece hormonlarının izini takip etmişti ki Alaz mükemmel olmasa da çoğu kızın reddedemeyeceği biriydi. Damarlarından testosteron akan bu adama karşı koymak imkansızdı. Hele alkolün muhteşem etkisi bedeninizi ele geçiriyorsa...

"Siz tanışıyor musunuz?" diye soran Aslı'ya baktım. Yüzünde büyük bir şaşkınlık vardı. Gözlerini gözlerime kilitledi. Vereceğim cevabı merak ediyordu ama ben ona ne diyeceğimi bilmiyordum. "Evet kendisi eski sevgilim." desem olmazdı. "Eski sevgilimle yattığını biliyor muydun?" da diyemezdim. Onu hiç tanımıyormuş gibi de davranabilirdim. Evet bu güzel bir fikirdi. Aslı'yı kolundan tuttuğum gibi eve gidebilir, birlikte Can'ın bize yemek yapışını izleyebilirdik. Ama bana hitaben bir cümle söylemişti ve bu bütün planımı alt üst etti.

"Eski bir arkadaş." dedim yüzüne bakmamaya çalışarak. Rahatlıkla yalan söyleyebiliyordum ve Aslı bunu anlamazdı. Ama yinede yakın arkadaşıma yalan söylemek beni utandırıyordu. Gözlerim Alaz'a kaydı. Yüzünde o alaycı ifade vardı ve bana dalga geçermiş gibi bakıyordu. "Bizi tanıştırmayacak mısın Derin?" diye sordu neşeli bir sesle. Ben burda kıvranırken o bu durumdan zevk alıyordu.

"Siz tanışmadınız mı?" diye sorduğumda Aslı'ya baktım. Kızarmaya başladı. Yuh be Aslı. İnsan yattığı kişinin adını nasıl bilmez? "Sen bizi tanıştırmayacağına göre ben kendimi tanıtayım. Ben Al..." "Ata. İsmi Ata." dedim sözünü keserek. Gözlerini büyütmüş bana bakıyordu. Ona kaş göz yaptım ve durumu belli etmemesi için dua ettim. "Bunlar da Aslı ve Can, çok yakın arkadaşlarım." dedim.

Allah' ım ne yapıyorduk biz. Eski sevgilimi en yakın arkadaşlarıma farklı tanıtmıştım çünkü Aslı'nın üzülmesini istemiyordum. Garip davranışlarımı farkeden Can bana doğru yaklaşarak elini belime koydu. Bu hareketi beni hep güvende hissettirirdi. "Memnun oldum." dedi Alaz kötü bakışlarını Can'a atarak. Ortamdaki gerilime ayak uyduran Can otoriter bir sesle "Haydi eve gidiyoruz kızlar." dedi ve ikimizin de kolunu tutarak taksiye yürümeye başladı. Alaz arkamızdan "Bence yeniden buluşmalıyız Aslı." diye bağırdı.

Yüzsüz herif. Hem en yakın arkadaşımla yattı hem de benim yanımda onu yeniden becerebileceğini söyledi. Alaz eskisi gibi değildi. Fiziki olarak değişmese bile ruhu değişmişti. Eskiden de melek gibi biri değildi ama o kızdan bu kıza koşmazdı. Sadece iki sene bir insanı bu kadar değiştirebilir miydi? Taksiye binerken göz ucuyla Aslı'ya baktım. Alaz'ın son cümlesine gülüyordu belli ki. Orospu.