de 79ste hongerspelen: fighting back

deel 12

hallo mensen.

net zoals heel veel wattpad-schrijvers, ga ik een hele authors note schrijven, want dat doen mensen als ze lang hun boek niet geupdate hebben. Dus, als eerst....... SORRY SORRY SORRY SORRY SORRY.

Ik heb het bizar druk gehad, en eigenlijk heb ik vandaag een kutdag. Of eigenlijk gisteren aangezien het half twee is. Maar ik kreeg dus te horen dat mijn opa's hersentumor is uitgezaaid.

Daar ben ik erg verdrietig om, dus ik dacht: laat ik mezelf maar vrolijker maken door iets te schrijven. dus hier is het!

♧♧♧♧♧♧♧♧♧

Het vuur knetterde en creëerde een paar vonkjes in de nachtelijke lucht. Normaalgesproken zouden we nu geen vuur aanhebben, maar we zitten zo goed beschut tussen de stenen dat de kans dat we gepakt worden ook iets kleiner is. Daarbij vriezen we waarschijnlijk ook dood als we geen vuur aan hebben. De meter op de bovenkant van de koepel zegt dat het -6° C is, maar het voelt meer als -20° C.

Links naast me zit Jake, die met een stokje in het vuur prikt. Dat zorgt ervoor dat er even een hoge vlam ontstaat, maar die wordt snel al wat kleiner.

Rechts van me zit Glamour, een jongen uit het Capitool, die al sinds zijn achtste een rebel is. Hij had me verteld dat hij een geheim hok onder zijn vloerkleed had gemaakt, waar hij zijn plan tegen Snow had gemaakt. Voordat hij het kon uitvoeren werd hij opgepakt. Zijn moeder had het hok gevonden en hem verlinkt.

'Jongens, we hebben een plan nodig.' fluister ik, zo hard dat wij het allemaal kunnen horen, maar de camera's niet. Er wordt geknikt.

'Ik denk niet dat de capitolers van plaats veranderen. Wij moeten dat wel doen. Als wij hun slaapplaats vinden, vinden we hun. Daardoor kunnen we ze langzaam uitmoorden.' zegt een meisje met een roze boblijn. Ze heeft konijnenoren laten implanteren en snorharen. Haar naam is erg toepasselijk. Bunny. Ze heette eerst Bonnie, maar dat hebben haar ouders laten veranderen in Bunny. Ook uit het capitool. Ik knik.

'Goed plan, Bun. Tijdens het rondtrekken moeten de  sterkste voor en achter, de iets zwakkere in het midden. Capisch?' Ik doe een pluk van mijn -nog steeds roze- haar achter mijn oor. zachtjes mompelt de groep 'ja', of iets in die richting. Sommige knikken.

'één nacht per slaapplaats.' klinkt Jakes schorre stem.

Na nog even met elkaar gepraat te hebben, besluiten we te gaan slapen. Bunny, Glamour en Bryan houden de wacht.

De volgende ochtend wordt ik wakker van het hysterische gehuil van Melissa, een meisje uit 7. 'Mijn teen!' gilt ze,' hij is er af gevroren!' Met lange uithalen huilt ze en wijst naar haar teen. Ze was een van de weinige zonder extra paar sokken. 'Er zit een gat in haar slaapzak.' zegt Bryan, de slaapzak inspecterend. Jake komt aanlopen met verband en doet verband om Melissa's teen, die eraf is gevroren.

Ik loop naar Bryan toe. 'We moeten naald en draad en sokken halen bij de hoorn.' zeg ik. Ik kijk naar de lucht, het is dageraad. De zon beschijnt de sparren en dennenbomen, en er is een roze gloed. Bryan knikt.

Maar ligt er daar nog wat?

♣♣♣♣♣♣♣

Okay, dat was erg kort. Maar toen ik begon was het half twee, en nu is het twee uur. Dus, ja, laten we zeggen dat ik moe ben...