Hayat Özdemir. Een tweeëntwintig jarige Turkse dame. Een beeldschone dame met een universiteit diploma opzak. Richt zich alleen op haar toekomst en niet op jongens. Ze is behulpzaam, zelfverzekerd, zelfstandig en geduldig.
Achraf El Amrani. Een vijf...
"Ik heb alles af fijne dag verder, ik ga naar huis." Zei ik. Hij keek me met open mond aan. Voordat hij iets kon zeggen liep ik zijn kantoor uit .
Perspectief Hayat
Het is al een paar weken geleden dat ik Acharfs assistent ben geworden. In die tijd is er niet zo veel gebeurt. Ik ging vaak naar Achrafs huis vanuit daar gingen we naar het bedrijf. Dan kreeg ik weer taken wat ik moest doen en wanneer ik het af had ging ik weer naar huis.
Ik sta op en trek dit aan:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik loop naar benden en groet mijn ouders en broer. Ik eet mijn brood en scrol door insta. Dan sta ik op en trek m'n schoenen aan en vertrek.
Aankomen bij Achrafs huis staat hij al klaar. We rijden naar het bedrijf toe. We nemen de lift en net voordat we onze kantoren in wilden, houdt Zakaria ons tegen.
"Achraf en Hayat, we hebben vandaag een vergadering met belangrijke klanten om 11:00. Ik wil dat jullie samen de vergadering voorbereiden en uitvoeren. Verpest het niet. Ik geloof in jullie." Dan loopt hij weg. Ik en Achraf kijken elkaar droog aan en lopen Achrafs kantoor in.
Één uur later hebben we het voorbereid. Ik zit op de stoel rond te draaien uit verveling. " Kan je daar mee stoppen" zegt Achraf geïrriteerd. Hahaha ik ga lekker door. " Beter ga je nu stoppen voor dat ik.." " Voordat je wat" zeg ik uitdagend.
Hij loopt naar mij toe. Een beetje te dichtbij. "Ooit gehoord van persoonlijke ruimte?" Zeg ik. " Ik weet wel dat je het fijn vind dat ik dichtbij je ben" fluistert hij in mijn oor. Ooo nu gaat hij te ver.
Ik duw heb van me af en hij valt op de grond. " Oeeeeps dat ging per ongelijk" zeg ik zogenaamd onschuldig. Ik keek op m'n horloge
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
En ik zag dat het bijna tijd was voor de vergadering. "We kunnen beter nu alles klaarleggen voor de vergadering. Aangezien het over een kwartier begint." "Is goed" zegt hij terwijl hij op staat. " En trouwens beter duw je mij volgende keer niet meer, voordat ik je in mijn bed duw." fluistert hij in mijn oor. CRINGGHH. Hij heeft eeeecht nooit van persoonlijke ruimte gehoord.
We lopen naar de vergaderzaal en zetten alles klaar. Opeens zie ik Firdaous. Ze loopt naar me toen en zegt "eindelijk ontmoet ik jou in het echt ." " Haha is ook leuk om jou te ontmoeten." We zaten te kletsen tot dat Achraf ons kwam storen.
" Eey de vergadering begint zo" zegt hij geïrriteerd. " Woow niet eens je zusje groeten is goed ik onthoud het wel." " Wrm zou ik zo een dier als jou groeten." " Hahaha wat ben je toch aardig Shrek." "Woww, ik Shrek? ik bent te lekker daarvoor om zo genoemd te worden." Egoïst . Firdaous en Achraf zaten te ruziën. Echt typisch broer zus relatie.
Zakaria, Maroune en paar andere mensen kwamen de vergaderzaal in. We gaven allemaal elkaar een hand. Ik en Achraf beginnen met de vergadering.
(Skip die vergadering) De vergadering was afgelopen en het was een succes. Iedereen gaf elkaar weer een hand en de mensen gingen weer weg.
" Ik ben trots op jullie twee. Jullie mogen nu naar huis ga iets gezellige samen doen ofzo" zei Zakaria met een dikke glimlach op zijn gezicht. Soms heb ik de idee dat hij, mij en Achraf probeert te fixen maar oké.
Ik en Achraf lopen de lift in. "Weet je, die vergadering ging goed door mij" zei Achraf. Ik keek hem scheef aan en zei" door jou?? Nee hoor door mij ging die vergadering goed." " Hahah echt niet door mij." "Niet" "Wel" "Niet" "Wel" "NIETT" " Hyena kifash je schreeuwt eh junk?" "Jij heeft mij stresst." "Ik? Stres jou?? Echt nie......" en opeens stopte deze lift. " KIFASH DEZE KKR LIFT STOPT!!!" Zegt Achraf. Hij pakt zijn telefoon en belt Zakaria op. " hallo...... Ja we zitten vast in de lift .......... Ja oké." " Oké ze gaan die lift makers bellen we kunnen hier paar minuten vast zitten".
Opeens begon ik zwaar te ademen. Ik herinnerde weer dat ik claustrofobie had. Ooo kut zooi. Achraf merkte het.
"Hayat rustig blijven. Probeer rustig adem te halen." " het lukt niet" zeg ik terwijl ik lucht probeer te happen.
Achraf trekt me tegen zich aan en aait rustig over mij rug. " sss rustig blijven. Je hebt zeker claustrofobie he" " Jaa" zegt ik terwijl ik rustig probeer adem te halen.
Het blijf paar minuten stil. Ik begin weer rustig te worden en snuif Achrafs geur op.Ik zeg eerlijk hij heeft wel smaak van parfume " ik weet, ik ruik lekker, maar je hoeft niet mijn geur op te snuiven net alsof ik drugs ben" zegt hij lachend. We barsten in lachen uit.
We zitten nog steeds op dezelfde positie. We kijken elkaar aan en dan..............
Ik hoop dat jullie deze deel leuk vonden vergeet niet te stemmen en te reageren❤️
Laat ook weten wat je denkt dat er gaat gebeuren ik ga niks zeggen 😏🤫
