Step Daddy || George Aggelopoulos

Κεφάλαιο 5

Γιώργος

Μόλις η πόρτα κλείνει και ο φίλος της φεύγει την πλησιάζω και της λέω πως μείναμε οι δύο μας. Την ρωτάω τι θέλει να κάνουμε. Στην αρχή χαμογελάει και μετά μου απαντάει τίποτα. Την είδα όμως πως δάγκωνε το χείλος της. Αρχίζω να την γαργαλάω και προσπαθεί να με σταματήσει. Δύο λεπτά μετά σταματάω και της λέω πως είναι τυχερή που πρέπει να φύγω. Ανεβαίνω πάνω και κάνω ένα γρήγορο ντουζ. Πέρνω το γαλάζιο πουκάμισο και το μαύρο παντελόνι. Τα φοράω και βάζω λίγη κολόνια. Πέρνω τα μαύρα παπούτσια και κατεβαίνω κάτω. Με κοιτάει και χαμογελάει. Ρωτάει που πάω τόσο επίσημα. Της απαντάω στον φίλο μου, λέει, όχι ευθέως, ότι ζηλεύει όπως εγώ χθες.

Εγώ είχα λόγο.

Ανοίγω την πόρτα και μπαίνω στο μαύρο Audi με προορισμό το, πλέον, γνωστό μπαρ. Βάζω μπρος.

Ένα τέταρτο μετά έχω φτάσει. Βγαίνω από το αυτοκίνητο και μπαίνω στο μαγαζί. Προχωράω και βλέπω στο μπαρ τον Σωτήρη. Τον χτυπάω φιλικά στην πλάτη και κάθομαι δίπλα του.

"Επ.." λέει και με χαιρετάει "..πκυ χάθηκες;" ρωτάει "Που να χάθηκα ρε Σωτήρη; Δουλειά." του απαντάω και παραγγέλνω το γνωστό.

"Πως τα περνάς με την καινούρια;" ρωτάει και πίνει μια γουλιά από τη βότκα του. "Μέχρι πριν λίγες μέρες, όλα καλά." του απαντάω κρατώντας το ποτήρι. "Γιατί; Τι μεσολάβησε;" ρωτάει "Θυμάσαι, που σου είχα πει για μια κοπέλα που είδα σε ένα μπαράκι και το τι είπαμε;" γνεύει. "Εε.." πίνω μια γουλιά "..αυτή μεσολάβησε."

Κοιτάει μπερδεμένος. "Τι εννοείς;"
"Εννοώ ότι είναι κόρη της."
"Καλό.." λέει και γελάει. "Αλήθεια ρε." λέω και τον κοιτάω.

"Πρέπει να την βγάλω από το μυαλό μου." λέω μετά το δεύτερο ποτήρι.
"Αυτό είναι που θες;" ρωτάει. "Με ρωτάς τι θέλω;" ρωτάω με την σειρά μου και γνεύει. "Θέλω να την κάνω δικιά μου." αναστενάζω. "Αυτή; Από μεριά της; Δίχνει τίποτα;" ρωτάει ενώ βάζει το χέρι του στον ώμο μου.

"Κάτι δίχνει.." λέω και του εξηγώ την σκηνή ζήλιας της λίγο πριν φύγω. "Εγώ πιστεύω πως μόνο ένας τρόπος υπάρχει να το μάθεις." λέει και μου κλείνει το μάτι. "Να την ρίξω στο κρεβάτι;" απαντάω γρήγορα. "Όχι ρε βλάκα." λέει και με 'χτυπάει' στο κεφάλι. "Να την φιλήσεις." ξανά λέει.

"Τώρα που φεύγει και η Δήμητρα, να βρεις την κατάλληλη ευκαιρία." συμπληρώνει. "Το είχα ξεχάσει αυτό." λέω.  "Είναι νωρίς να πω ότι την ερωτεύτηκα;" ρωτάω "Δεν ξέρω ρε φίλε.." πιάνει τον ώμο μου "..ίσως όχι, ίσως ναι."