Kau hanya boleh tau kebahagiaanku, bukan kesedihanku
Karna aku tak mampu tunjukkan sedihku padamu
Kau hanya boleh tau tawaku, bukan tangisku
karna aku tak mampu jatuhkan air mataku dihadapanmu
Kau hanya boleh tau sukaku, bukan dukaku
Karna aku tak mampu tumpahkan dukaku didepanmu
Karna kau bahagiaku,
Aku tak mau kau melihat sedihku
Aku tak mau melihat tangis dan dukaku,
Kau hanya boleh mendengar tawaku, bukan rintihku
Bahkan bila ribuan peluru menghujani tubuhku,
Akan ku hadirkan senyum di hadapanmu
Karna kau bahagiaku, kaulah obatku,
Penyembuh dalam lukaku
Lentera dalam gelapku
KAMU SEDANG MEMBACA
sebaris untaian kata
Poetrysaat mata tak mampu memandang, saat mulut tak mampu berucap, saat kaki tak mampu melangkah, sebaris kata mewakili perasaanku
