ONE WITH THE STARS

PROLOGUE

TIMOTHY

"Uhmm earth to simone?
Simone are you there?"

Nakatingin nanaman siya sa kawalan habang nagbibigay ako ng options para sa gagawin naming project para sa Astronomy class namin bukas.

"Oh,sorry.Ano nga ulit yun?"

Maamo nyang tanong.

"Ok ka lang ba?because you seem so distracted this days."

"Ahhh hahaha wala yun.Inaantok lang talaga ako."

"Sigurado ka?"

Tumango siya at tumingin ule sa langit

"matulog ka nalang,ako nalang gagawa ng project natin.Alam ko din na napagod ka sa work kanina-"

"Stars."

Sabi niya habang nakatingin pa din sa langit na nakangiti

"What?"

"Stars.Yun nalang gawin natin para sa project bukas."

"Okay."

"Why are they so pretty?nakakainis lang kasi buti pa sila ang gaganda nila.They give light  on our dark nights.At mas mabuti pa sila may pakinabang.They make sad people smile.They make me smile."

Napatingin nalang ako sa kanya while she's still admiring the beautiful stars tonight.Kung alam niya lang na siya ang pinakamagandang babae para sa akin,and she's the one who makes me smile.

Lumingon siya sa akin at nginitian ako at sinabi,

"I want to be one of those stars"

Sabay turo sa mga bituin sa langit.Tumayo siya at itinaas niya ang dalawa niyang kamay habang nakapikit.

"Someday"

Napatingin nalang ako sa kanya at ngumiti.
You're my star. Bulong ko sa sarili ko.

"Tara baba na tayo."

nakangiti nyang sabi sa akin habang inaabot nya ang kamay ko.Ang ganda talaga niya kapag nakangiti siya,ang amo nyang tignan.That smile is the reason i fell in love with her the first time that i saw her.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

It was my first day dito sa neighborhood.I was helping my mom with the furnitures ng biglang may kumatok sa pinto namin.
"Hi!uhm kayo yung bagong lipat right?"
Tanong ng isang babae habang may hawak na tray ng cake.
"Uhmm,Oo kami nga yun"
Sabi ko ng biglang sumilip si mama.
"Oh,Hello po!ako nga po pala si Simone.Uhmm my mom bakes a cake kapag may bagong lipat dito sa neighborhood.Pinapabigay nga po pala ni mama,pinapasabi po welcome po sa PureVille sana po maging friends po tayo hehehe"
Sabay abot ng cake sa mama ko at nginitian kaming dalawa.
"Di po siya makakabigay nung cake kasi po nagmamadali siya papunta sa work niya kaya ako nalang po naghatid" 
"Okay lang yun,Pupunta nalang ako mamaya sa bahay niyo para makapagthank you sa kanya.Ako nga pala si Vanessa at ito naman ang anak ko si Timothy."
"Uhmm hello" nahihiya kong sabi
"Hi!"
"Thank you ulit Simone.Im sure maeenjoy namin dito"
"Uhm your welcome po!Ung bahay po namin ung katabi lang po ng bahay nyo."
"Ahh okay okay.Salamat ule ha!"
Umalis siya habang nakangiti sa amin.

Simula sa araw na iyon hindi ko na makalimutan ang ngiti niya.

Parang naging instant magbffs na sila mama at tita Ava noong nagmeet sila.Laging nagiinvite si tita Ava ng dinner sa bahay nila,kaya lagi na rin kaming naghahangout ni Simone.Sa rooftip nila kami lagi nagkukuwentuhan kasi iyon daw ang favorite place niya sa bahay nila.Dito niya nakikita lahat ng nagpapangiti sa kanya:yung sunset,yung moon,and her one and only,stars.She loves looking at them,talk about them,and talk to them(oo kinakausap niya yung mga stars).Sa rooftop din nila namin sinecelebrate ung friendversary namin.Doon na namin napagkasunduan na yung rooftop nila ang fort namin hahahaha.

Sabay na kaming pumapasok sa school simula noong malaman nila mama na sa PUREVILLE HIGH din nagaaral si Simone.Siya naging tour guide ko noon sa buong school.She also introduced me to her friends na ngayon ay friends ko na din.Siya ang naging bestfriend ko since Grade 7 hanggang ngayon na Grade 11 na kami.She was a jolly person,she always makes me and other people smile and laugh.

But that was two years ago.When we came back from the summer vacation,parang bigla siyang nagbago.She does'nt smile that much any more,lagi nalang siyang nakatingin sa kawalan,inaantok at tahimik.We thought maybe it's because of her part time job at her mom's café,kasi gusto niyang tulungan yung mama niya at para siya nalang magsupport sa education niya.I wish she would be that jolly person again.I hate seeing her sad and distracted all the time.I wish i could reach the stars for her.

-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-

wow prologue palang ang haba na,HAHAHAHHAHA.Iyan na po ung buong libro salamat po sa pagbabasa,CHAR.
Grabe di ko akalain na masisimulan ko tong storyang toh kasi dati ko pa toh pinagpaplanuhan di ko naman natatapos hahahahahha #Tamad
THANK YOU SA PAGBASA NG PROLOGUE!SEE YOU SA CHAPTER ONE!!
team TiMone😍😍