KAYBOLUŞ

2.Bölüm -Sürtük-

İlk bölümler olduğu için kısa,zamanla bölümler uzayacaktır.İyi okumalar.Vote'ları unutmayıın!

Gözlerimi işaret ettiği alana çevirdiğimde,etrafını bir sürü seksi kız sarmış,biraz daha gitmezlerse sıkıntıdan patlayacakmış olan çocuğu gördüm.Yakışıklı bir çocuk,etrafındaki kızlara bakmayıp,elindeki içkisiyle ilgileniyordu.Bu kızlar bile onu etkileyemediyse benim etkilemem zor olacaktı hatta imkansız?

“Bu işi yapmak istemiyorum Emre,sıkıldım artık.”

“Bak Tuana,bana bir söz verdin.Eğer verdiğin sözü tutmazsan,neler olacağını tahmin edebilirsin.Konumuza geri dönersek;istediğin kadar zamanın var seni bu konuda sıkmak istemiyorum.Bugünden itibaren ortalıktan kaybolacağım ve o çocuğu kendine aşık edene kadar görüşmeyeceğiz.Tabii ki de uzaktan gözlemleyeceğim,anlarınızın bir kısmına uzaktan şahit olacağım.Bu işe sadece bugünden itibaren başla.Ben gidiyorum” cevap vermeme imkan vermeden gidince yarım bıraktığı votkasını alıp fondip yaptım.

Elimdeki bardağı bırakıp çocuğa odaklandım.Gözlerini bana dikmişti.Rahatsız olmuştum fakat bu fırsatı geri tepmek istemiyordum.Oturduğum tabureden kalmaya çalıştığımda bileğimde soğuk bir el hissedince ürpermeden edemedim.Bakışlarımı elin olduğu tarafa çevirdiğimde buz mavisi gözlerle karşılaştım.

“Merhaba bebeğim”nefesi kusmama sebep olacak şekilde alkol kokuyordu.Bileğimi kurtarmaya çalıştım fakat güçlü eli buna engel oldu.

“Şşt rahat dur,birazdan burdaki boş odalardan birine girdiğimiz zaman istediğin kadar huysuzlanabilirsin,ha?”Elinin aksine sıcak dudakları boynumu yakmıştı.Ne kadar iktirmeye çalışsam da bocalıyordum.

“Bırak beni!”Sonunda bir şeyler söyleyebildiğim için sevindim.

“İşimiz bitince bırakacağım tamam?”Dudaklarını dudağıma yönelttiğinde çığlık atmaya başladım.Ellerini göğsüme çıkardı.

Lanet olası barda kimsenin umrunda değildi umutsuz çığlıklarım.Gözyaşlarım habersiz akmaya başlamışlardı.İş daha da kötüye giderken,güçlü bir el o herifi benden uzaklaştırdı.Hemen tabureden kalktım.

Titreyen ellerimle masanın üstündeki telefonumu aldım.Sonra sürüklenmeye başladım.Durduğumuzda bana o gözlerini dikmiş haliyle karşılaştım,o ürkütücü gözler.Ama benim işim oydu.Alışmam lazımdı.

“T-teşekkürler.”

Kekelememe aldırmadan hatta teşekkür etmeme cevap bile vermeden başka bir soru sordu.

“Bir sürtüğe göre o çocuğa fazla direndin ha?”

“Sana sürtük olduğumu düşündüren ne?”Sakinliğimi korumaya çalışıyordum,sonuçta sürtük lafını ilk kez ondan duymuyordum.

“Benim düşüncelerimi siktir et.Önemli olan isteğim ve bu gece seni istiyorum küçük sürtük.”Gülümsemesinden korkmuştum.Korkutucu birisiydi.

“Hayır!” tüm gücümle ona bağırdım.Fakat umrunda bile değildi.Beni arabasına doğru sürüklemeye devam etti.

“İnmek istiyorum!”Arabanın içinde çığlık atıyordum,çünkü belki bir yardımı olurdu?

“Kim bilir kaç kere bu işi yaptın?” kahkaha atmaya başlamıştı.

“B-ben ba-kireyim”dedim gözyaşlarımın arasından.Bir anda ortam ciddileşti ve araba durdu.

“Evinin adresini ver?”yumuşacık bir ses tonu kullanmıştı.Şaşkınlığımı gizleyemedim,bu nasıl bir dengesizlikti?

“Sadece seninle eğlenmek istedim.Seninle seks falan yapmayacaktım.Ağlamanı beklemiyordum.Üzgünüm.”diye devam etti.Bu lanet olasının şakaları böyle miydi yani?Şu an çirkefleşebilirdim.Ama bunu yapamayacak kadar iğrenç hissediyordum kendimi.Usulca evimin adresini verdim.

İndiğimizde benimle birlikte kapıya kadar yürüdü.

“Tekrardan özür dilerim,sadece orada fazla sıkılmıştım ve eğlenmek istedim.”

“Peki.”tekrardan söylüyorum işim oydu,o ve lanet olası şakaları.

Elimdeki telefonumu kapıp numaramı kendi telefonuna kaydetti.Numaramı sormadığı iyi olmuştu.Sonuçta bu bi oyundu.Bana yaptığı şakadan sonra numaramı vermem gerçekten sürtükçe olurdu.

Telefonumu elime alıp kapıya doğru yöneldim.

“Dağhan!Adım Dağhan bu arada!”