Nandito parin ako sa room ko.Guess? Nagkukulong lang naman.Hindi ako priso pero parang ganun narin. Ako lang mag-isa. Well sanay nakong mag-isa pero bakit ngayon takot akong mag-isa ulit. Why this sudden urge na gusto kong may kasama. I hate it. I really am. Nahulog ako sarili kong patibong at nabiktima sa sarili kong pride.
I want to runaway. I want to leave this place. I want to delete his memories in me. I want to look away. But I can't and dunno why. Nandito parin 'young urge na gusto ko siyang makasama. Andito pa 'yung mga alaala niya. At ayokong umalis. 'Yoko.
No! Hindi ako to eh. This is not me. This is not my personality. Pero bakit mahina na ako. Why?
Mahina na ba ako? Bakit ko siya iniiyakan? Bakit ako nagkakaganito? Is he worth fighting for? Yang ang mga katanungan sa utak ko ngayon. Oo nga naman, bakit ba'ko umiiyak eh hindi din naman niya ako iniiyakan. Bakit ba'ko nagkukulong eh siya nga nagpaparty kahit saan. Ba't ba ako nagkakaganito eh siya nga parang wala lang eh.
Then a sudden realization hit me.
Boom! I may have in the darkest room in my house. I may not be so strong but I can manage on my own. Yes! I CAN MANAGE.
Well. Hello dear! Hi to my self or should I say welcome back Anna.
This is me. This really I am. The strong girl. The contagious lady. The woman born with courage.
Hello Anna.
