Tawa lang ako ng tawa hanggang hindi ko namalayan na nandito na pala ako sa lugar nila mama at papa.
Kesi naman, si kuyang masungit halos bumuga na nang apoy sa galit niya. Pumula narin pati mukha niya parang kamatis. At ako naman tawa nang tawa.Ang sakit nga ng tiyan ko eh.Pero gusto ko yung thought na tumatawa ako.Hindi parang baliw ah.Its just that I want to make my self happy. I want to make myself laugh kahit peke gagawin ko makalimutan lang siya. Oh, ba't na topic na naman siya.Hays!
I made a two times knock in a door. Walang tao? Sinubukan ko uli but before I knocked again bumukas 'yung pinto.Abra kadabara! Magic.
"Anna?"
"Mama" yinakap ko siya ng mahigpit. " I miss you mama where's papa?" sabi ko na palinga-linga sa bahay.
"Alam mo naman tour guider ang papa mo at busy 'yun kasi maraming turista ngayon,summer pa naman." sabi ni mama na may pagkapaos ang tinig.Ah Oo nga pala. Yinakap ko siya ulit.
"Sige tama na muna ang paglalambing. Ihahatid muna kita sa kwarto mo" ma-awtoridad na sabi ni mama.Sumunod naman ako at nahiga muna.Grabi nakakapod ang byahe.
"Anna tatawagin nalang kita mamaya ha para sa hapunan"
"Opo Ma" sagot ko.Kakapagod talaga. Napangiti nalang ako bigla ng maalala ang nangyari Kay kuyang masungit.
FLASHBACK
"Stop staring at me" I said and his jaw dropped. At hindi maipinta ang mukha niya kaya lalo ko pa siyang inasar nang tumawa ako ng tumawa. Ewan ko! Basta tumawa lang ako. Hahahaha
"Why are you laughing?" Cold niyang sabi pero alam kong naiirita siya.
"Epic kasi yang mukha mo eh! Tsaka ang pula ng mukha mo parang kamatis. Hahahahaha"
"WTF! Stop laughing. I hate it!" Ayy galit na siya. Kaya sa ayaw at sa gusto ko eh huminto ako.Ayokong bangasan itong magandang mukha ko noh.
"Whatever" pero natatawa parin ako.Hanggang paglabas namin sa eroplano ay nagulat ako ng bigla niyang hinigit ang braso ko.
"Oh?" Binigyan ko siya ng pinaka cold na tingin.Tumingin din siya pero umiwas agad.
"Stop laughing at me" walang emotion na sabi niya.At parang nagdilim ang aura niya.Ayy pikon kuya?!Pero di ko inaasahan sa sunod niyang sinabi.
"Bye Miss beautiful" cold niyang sabi at umalis.Tinignan ko lang siyang umalis.And I froze.Pero shit lungs ngumiti siya 'yung ngiting tagumpay?. Nagbalik ang huwisyo ko nang sunduin ako ni Manong.'Beautiful? Tinawag niya akong Miss Beautiful? First time 'yun ah!'
Napangiti na naman ako,haysst.Ano ba, Anna! Di mo kilala 'yung tao. Pero bakit bawal ba? Napasabunot nalang ako sa sarili ko. Mamaya tinawag na ako ni mama kasi nandiyan nadaw si papa. Tamang-tama sasama ako bukas kay papa mamasyal ko.Yes!
