Jargon / jicheol

✨ Destinesia

Destinesia
noun.

: when you get to go where you were intending to go, but forgot why you were going there in the first place.

—

'Why am I here again?'

Jihoon asked himself. Nababaliw na 'ata siya dahil pumunta ba naman siya sa isang lugar na hindi niya kabisado.

Kaninang umaga palang naman siya nakapunta sa lugar na ito kasama sina Mingyu para sulitin ang bakasyon dito sa Japan. Yes, bakasyon pero may trabaho din naman. He's a photographer, that's why. At isa siya sa maswerteng nakasama sa travel na ito dahil pangarap niya ding makapunta sa Japan.

"Hyung?! Hyung nanjan ka pa ba?"

Nagising naman ang diwa ni Jihoon at tinutok uli ang phone sa tenga niya.

"Yeah, ano nga uli yon?"

"Taena hyung! Nag-aalala na kami sayo ha?! Sabi ko nasaan ka na?"

"Shinto shrine. Uuwi din naman ako kagad. I'll call you pagnaligaw ako sa daan."

"Bakit ka ba pumunta jan ng ikaw lang? You could just-- hoy Vernon! Toothbrush ko yan nyeta ka!"

"Tawagan na lang kita uli Mingyu." he ended the call.

Bakit nga ba siya pumunta uli dito...

He sighed and start exploring the place again. The statues, the stuffs, the priests...

Marami na siyang kuha tulad ng nakikita niya ngayon sa loob ng shrine. Nothing seemed to interest him at parang nabored na siya sa isang oras na paglilibot sa kabuuan nito.

Siguro kailangan niya ng umuwi. He's wasting time dahil sana sa mga ganitong oras nagpapahinga na siya sa hotel na tinutuluyan nila ni Gyu.

Nang papalabas na siya, nadako na lang ang atensyon ni Jihoon sa mga prayer boards.

The hang on the wall of a Shrine here in Kyoto. Nasa harap pa rin ang wooden prayer board na sinabit ni Jihoon kaninang umaga at wala man lang nagsabit pa doon na kahit sino para matago ito.

"Huh..." its weird.

He stared at it for awhile hanggang sa nagulat na lang siya ng isang kamay ang lumitaw sa harap niya at may nagsabit na doon sa pinagsabitan niya.

"You know if you keep staring at your ema like that, matutunaw iyan."

"Ema?"

"Uuh.. that wooden board. Ang tawag diyan ema." the man explained.

"What? Pano mo nalamang sa akin iyon?"

"Ow, i just assumed. Tama pala hinala ko? Haha!"

"Pfft.. whatever."

Strangely, pakiramdam ni Jihoon matagal na niyang kilala ang taong kaharap niya.. kahit na ngayon lang sila nagkakilala.

'Strange huh...'

He smiled and offered his hand.

"Hi! I'm Seungcheol. Nice to meet you."

"Jihoon." he smiled back and took his hand.

—

Hang on the Wall

[Jihoon]
I wish I grew taller and.. manly because i hate people thinking im a kid or highschool student. If this work im gonna promote this shrine as the best tourist spot in Japan. If its not, well i'll never goin back here ever again.

[Seungcheol]
I wish my soulmate is cute and met him anytime soon. If this work this shrine will be our honeymoon haha! ヽ(●´∀｀●)ﾉ

—