My Multi Billionaire Bullied Princess (☡Slow Update)

PROLOGUE

It was raining so hard outside. No choice ako kundi magstay muna dito sa Campus. Di ko naman matext si daddy o si Kuya Bert para sunduin ako dahil dead battery naman na yung phone ko. Grabe naman kasi si kuya Kim di man lang ako ininform na uulan ngayon. Edi sana dinala ko yung payong ko o di kaya dinala ko yung sariling kotse ko.

Haaaaaaays.Makapunta nga muna sa Auditorium.

Habang papunta ako sa Auditorium napapansin kong pinagtitinginan pa rin ako ng mga estudyante.

Hayys. Di ka na nasanay Caleigh? Lagi ka naman pinagtitinginan eh.

Yeah Right! Paanong di nila ako pagtitinginan? Sobrang famous ko kaya dito sa school.

"Uyyy. Ba't nandito ka pa Multi Billionaire Princess?" Pang-aasar ni Klaine.

"Get lost!" Naasar na sagot ko.

"Uyyy. Lumalaban na ang Prinsesa ng mga Nerd." Sabat ni Kraine na kakambal ni Klaine.

Nang dahil sa sinabi niya nagtawanan ang mga kasama niyang Varsity. Umiwas na lang ako sakanila dahil wala din lang naman akong mapapala.

"Uy! Ms. Nerdy, saan ka pupunta?" Tanong ni John Leigh sabay harang sa aking dinaraanan.

"Excuse me!"

"Paraanin niyo ako." Maalumanay kong sabi sa kanila ngunit ako'y pinagtawanan lang nila.

"Ang cute naman ng bag mo. Akin na lang?" Sabi ni Lawrence sabay tanggal ng backpack ko at pinasa kay John Leigh.

"Akin na iyan!" Pilit kong inaagaw kay John Leigh.

"Amin na lang ito. Panlalake rin naman ang design eh." Sabi ni John Leigh habang taas-taas pa rin ang aking bag sa ere.

Kainis naman! Unfair ang tangkad tangkad niya. Paano ko naman maabot yung bag ko? Palibhasa basketball player at point guard.

"Amin na sabi eh!" Naiinis ko ng sabi.

"Bumili ka na lang ng bago. Di bale ikaw naman ang pinaka mayaman sa atin dito." Sabi naman ni Kraine.

"Akin na yan John Leigh please" Pag mamakaawa ko sa kanya.

"Gusto mo 'to?" Nangaasar na tanong ni John Leigh. Tumango na lamang ako.

"Lumuhod ka muna." Sabi ni John Leigh. Sabay tawa nilang apat.

Wala akong nagawa kundi lumuhod. Gagawin ko talaga lahat ng sasabihin nila dahil may sentimental value yung bag na yun. It was a gift from a stranger. And also nagustohan ko yung desing dahil it's Batman. I'm a batman lover kaya.

Bago pa dumapo ang mga tuhod ko sa sahig may pumigil na sa akin.

"Are you that desperate?" Tanong ng lalakeng kararating lamang.

"Ano ba'ng meron sa bag na ito at talagang gagawin mo ang lahat para lang makuha ito?" Sabi niya habang kinuha niya ang bag kay John Leigh.

"Can you just give me the bag Daniel?" Naiiyak kong sabi sa kanya.

May humila sa akin mula sa likod at ako'y tinago niya mula sa kanyang likod. Unti-unti kong inangat ang aking ulo para tignan kung sino pero kahit na di ko tignan alam ko na kung sino dahil sa pabango pa lamang nito.

"And the hero is here people!" Pang-aasar ni Daniel tapos matalim na tinignan ang bagong rating at ang kasamahan naman niya'y nag tatawanan lang.

"Give me her bag Skye!" Galit na wika ni Harvy.

"What if I don't Cantwell?" Tila nanghahamon na wika ni Daniel.

Bigla na lang inagaw ni Harvy ang bag ko mula kay Daniel at binigyan pa nito ng matatalim na tingin.

"Watch me Skye. Watch me." Aniya pa nito bago niya ako hinila papalayo sa grupo ni Daniel.

Tumigil kami sa tapat ng Music Room at saka niya ako hinarap.

"Oh bag mo!" Sabi ni Harvy at hinagis sa akin.

Aishhhh. Kahit kailan talaga Mr. Attitude ka Harvy!

"Sa-Salamat Harvy." Pag papasalamat ko sa mokong na ito.

Hinawakan niya ang baba ko at pinilit na pinatingin sa kanya.

"Are you okay? Did they pranked you again?" Nag-aalalang tanong nito.

"I'm fine. They didn't prank me."

"Thanks." I said with a smile.

"For what?"

"For everything." I told him.

"For always being there in my hardships. For always being there when I need a friend to lean on. Salamat sa lahat Harvy, you're the best even though you have the attitude." Natatawang sabi ko.

Ginulo gulo niya ang buhok ko.

"Drama!" Sabi niya habang natatawa.

"Alam mo di ako sanay na ganyan ka. Mas sanay ko yung Caleigh na brutal." Nang dahil sa sinabi niya nasuntok ko siya sa may dibdib.

"Gag*." Pagmumura ko sa kanya.

"Ayan ang Caleigh na kilala ko. Nagmumura at nanapak." Sabi niya sabay tawa.

Inirapan ko na lang siya at tinalikuran para umalis na sana ngunit pinigilan niya ako at pinaharap sa kanya.

"Eto naman pikon agad." Sabi niya sabay ipit sa ilong ko.

"Hmp! Ewan ko sa'yo!" Pagtataray ko.

"Ang cute mo talaga Caleigh... Kaya nga crush kita eh." Sabi niya ngunit di ko masyadong naintindihan ang huling sinabi niya.

"Ano ulit yung huling sinabi mo?" Tanong ko.

"Wala." Sabi niya sabay tawa.

"Tara uwi na tayo." Suggest ko.

"Uwi lang wala pang tayo."

"Ano ulit yung sinabi mo?"

"Wala. Bingi ka talaga." Nangaasar na sagot niya.

"Tara na nga." Sabi niya at ako'y inakbayan niya.

Nang dahil sa ginawa niya nakaramdam ako ng pag ka ilang parang kakaiba eh. Kaya tinanggal ko ang kamay niyang nakaakbay at nauna na sa pag lalakad.

××👸××

Authors Note:

Hi my Readers. 😊👋 Hope you like the prologue. Sorry po sa mga wrong grammars and spellings. I'll be editing it po from time to time . Thanks po sa consideration. ☺❣

Pronunciation on names:

Caleigh - Caley
Harvy - Harvey

Ps. Dont forget to vote po. Malaking tulong po iyan. 😁💕