Monachica [Solana Series#2]

chapter 14

Chapter 14

Beautiful?

I am beautiful?

Ilang beses na naman akong nasabihan noon ngunit bakit iba ang ibig sabihin noon kapag mula kay Brandon?

Fuck! This is insane!

Binigyan ko ng ibang dahilan ang pagkasabi niyang iyun. Gusto kong kontrahin itong nababaliw kong isip.

"So ampangit ko pala noong hindi pa ako nagpaayus? Iba yung tingin mo e,noh." Sarkastiko kong sabi dito nang nasa loob na kami ng sasakyan. I throw away the assumes my mind is thinking.

He chuckled.

"As I remember, hindi ka naging pangit. Kahit noong bata ka pa at  nakikipaglaro ka pa ng taguan na walang suklay ang buhok at may muta pa sa mga mata." Hamagalpak siya ng tawa. Nanlaki naman ang mga mata ko sa turan niya. Imbis na magalit sa sinabi niya ay nagtaka ako, paano niya nasabi iyun e ngayon lang kami nagkakilala?

"May alam ka sa kabataan ko?" Curious kong tanong sa pinakaseryuso kong tono.

Natigil siya sa pagtawa at sumeryusong sumulyap sa akin.

"Ahm... Na...naikwento ni... Ana." Nag aalinlangan niyang sagot.

What?

My mind screamed in horror.

"Pinag uusapan niyo ako?... What the hell?" Parang tumaas ang presyon ko sa dugo ng mga sandaling iyun. Sa dami ng kanilang pwedeng mapag usapan yung mukha ko talagang yun? These people are unbelievable.

"Easy, nabanggit lang naman... Sorry." His face is really sorry but I can't take. Pinaka ayaw ko sa lahat ay pinag uusapan ako. I hate the idea of being a topic lalo na at pinagtatawanan ako. How could Ana do this to me!

Malamang nakita niya yung pictures ko noong bata pa ako Kaya niya nasabi iyun. Ana lagot ka talaga sa akin pag nagkita tayo, hinding hindi ko ito makakalimutan!

Badtrip ako the whole time way home habang nakangisi naman siya na pasulyap sulyap sa akin, bipolar!

Nagmartsa ako papasok ng kabahayan at hinayaan siyang bitbitin ang mga pinamili niya, naiinis talaga ako. Malay ko ba kung ano ano pa ang mga pinag uusapan nila tungkol sa akin, Buti sana kung maganda. Pero bakit hindi siya nabanggit sa akin ni Ana? Kahit minsan talaga ay wala akong maalala na namention sita ni Ana sa akin. Matagal na kaya sila? Ganoon ba ka in love si Ana sa kanya kaya hindi niya ito ipinakilala sa akin dahil magkamukha kami at ayaw niya itong ma confused sa amin? That's a stupid reason. Hay!

I volunteered to cooked for dinner para naman mahimasmasan ako sa inis ko. Palilipasin ko nalang iyun dahil nakakastress. Ayokong pumangit dahil gandang ganda ako ngayon sa sarili ko.

I cooked sinigang, it's my favorite. Kahit sa France ay nagluluto ako ng ganito para naman at home kami ni Tita Ging.

"You're really a good cook, huh." He complemented.

"Thanks, it's my favorite. Kapag hindi okay ang mood ko nagluluto ako nito para naman mahimasmasan ako." Nakanguso kong sabi.

"Bakit ka ba nagagalit e ang ganda mo nga diba sabi ko?" Magaan niyang sabi kahit may himig itong panunuya.

"Wag kang magsimula ngayon, Brandon. Mabuti na ang mood ko, wag mong sirain." Umirap ako dito. Tumawa naman siya bahagya kaya lalo akong umirap.

Ilang beses akong nanalamin sa loob ng silid ko matapos ang hapunan natin, amaze talaga ako sa itsura ko. Hindi makapaniwalang mukha ko ito, ibang iba talaga. Nagselfie pa ako at ginawang wallpaper sa cellphone, parang tanga lang,hahaha.