What if.

Κεφάλαιο 1

Άλλη μία μέρα ξημέρωσε...Σηκώθηκα σέρνοντας από το κρεβάτι μου.Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη.Τα μαύρα μακριά μαλλιά μου ήταν μαζεμένα σε έναν κότσο..Τα πράσινα μάτια μου ήταν κόκκινα, μάλλον από την έλλειψη ύπνου.Βγήκα από το δωμάτιό μου και προχώρησα στο διάδρομο.Κατέβηκα τις σκάλες και πήγα στο σαλόνι..Μάλλον ήμουν τυχερή, γιατί ο αδερφός και οι γονείς μου έλειπαν.Επιτέλους...Έφαγα πρωινό και ντύθηκα.Φόρεσα ένα άσπρο φούτερ και το μαύρο μου τζιν..Ανοίγω το κινητό μου.."08:07", το λεωφορείο έρχεται σε 3 λεπτά και εγώ δεν έχω βάλει τα αθλητικά μου..Φόρεσα βιαστικά τα Vans που μου πήρε η μητέρα μου και έτρεξα προς τη στάση..Μετά βίας το πρόλαβα..Κάθισα και έβαλα τα ακουστικά μου.Μου αρέσει πολύ η μουσική, με ηρεμεί.. Το λεωφορείο σταμάτησε και εγώ έτρεξα προς την κύρια είσοδο. Είδα την κολλητή μου και κατευθύνθηκα προς αυτήν..
-"Βίβιαν!"..αναφώνησα και εκείνη με κοίταξε.
-" 'Εμεραλντ,σε τι οφείλω την τιμή?"..είπε γελώντας..
Πήγα να της μιλήσω αλλά το κουδούνι χτύπησε.Περπατώντας προς την αίθουσα μου,έπεσα επάνω στον Τζέισον..Τον βλάκα του σχολείου.
-"Πρόσεχε που πας πρωτάκι." είπε με εκείνη τη φωνή που νομίζει ότι τον κάνει μάγκα....
Συνέχισα τον δρόμο μου και μπήκα στην τάξη.Πρώτη μέρα στην τάξη της πρώτης Λυκείου..Ευτυχώς που έχω τη Βίβιαν.Χωρίς αυτή δεν θα τα βγάλω πέρα εδώ..
" Με λένε 'Εμεραλντ Τζόουνς κι                αυτη είναι η ιστορία μου"

                       -ΤΕΛΟΣ-

Hey guyss..Ελπίζω να σας άρεσε το πρώτο κεφάλαιο.Είναι η πρώτη μου ιστορία και θα το εκτιμούσα πολύ αν την ψηφίζατε..Ευχαριστώ πολύ love u💖