"Artık kendine zarar vermeyi bırak Diana, daha kötüye gidiyorsun." Soguk nefesi yüzüme çarpıyordu. Soluk teninde bana umut olan tek şey gözleriydi. Ellerini tuttum. Buz gibiydi. Üşüyordu. Ellerine baktım. Buz mavisi gözlerimden bir damla yaş düştü. Herşeyin farkındaydım ama elimden gelen bir şey yoktu.
"Biliyorum ama elimde degil, yapamıyorum"
Sag elini kaldırdı ve yanagıma koydu. Tenini seviyordum. Dokunuşları, gözleri ve saçları... Sanki beni bu boşluktan çekip çıkarmak için yaratılmıştı.
"Merak etme hep yanımdayım."
Söyledigi kelimelerdeki sıcaklık tüm vücuduma yayılmıştı. Şu anda ihtiyacım olan tek şey sevgisiydi. Ona çok ihtiyacım vardı...
"Beni bırakma"
Gülümsedi. Gözlerimin içine baktı. Kahverengi gözleri sanki bana "asla gitmem" diyordu. Bu beni rahatlattı. Hayatımda ilk defa birine güvenmek istiyordum.
Ellerini saçlarımın arasına aldı ve beni gögsune yasladı...