Karanlıktaki Kelebek

-1-

Arkadaşlar bu benim uzun aradan sonraki 2.hikayem bunu yazarken daha bi istekliyim arkadaslar hatalarim olabilir cunku daha ilk bölüm

Keyifli okumalar

Dikkat bu okuyacaklarinizin gerçek kişi ve kurumlarla bi alakasi yoktur.Tamamiyle hayal ürünüdür

Yurt görevlisinin acıtan dürtmesiyle fırladım.İnsan bu kadar kaba olamaz değil mi ama burda her türlü kabalık ve kötülük var.Muhsin Sevinç Yurdu,İstanbul'un en kötü yurdu hiçkimsesi olmayanların,hırsızların,katillerin yurdu.

Eğer bu yurttaysaniz hiçbirşeye itraz etme hakkınız yoktur günlerce dayak yersiniz ama kimseye söyleyemessiniz

"Kızım kalksana seni mi bekliyeceğim"diyip beni dürtmeye devam etti.

Bu kadını hiç sevmiyorum ve bu yurttan nefret ediyorum tüm hayatımın  kararması bu yurt yüzünden.Masum bir çocuk iken bir katil olmamın sebebiydi burası.Bu yurda geri dönmeyi hapiste kalmaya tercih ediyorum.

"Bir katile bağırmasan iyi olur"dedim ve sert bakışlarımı attım.Burdaki tek kural buydu her ne kadar kendime katil görüntümü verip kendimi harap etmek istemesemde artık bu insanların beni harcamasına izin vermemen gerekiyordu.

Yataktan kaltığımda etraftaki ranzalara baktım.Gerçektende bir tek insan bile yoktu herkes yemekteydi.Ortak kullanılan banyolardan birsine girip kapıyı iyice kitledim.Banyoda doğru düzgün bir şampuan bile yoktu.İçimden bu lanet yere birkez daha küfür ettim.Daha hapisten cikali bir hafta olmamisti.Hizlica banyo yapmaya basladim.Banyodan kirli kiyafetlerimi giyip çıktım.Bu lanet yerden havluyla çıkarsam başıma kötü şeyler gelebilirdi.

50 kişiyle kaldığım küçük odaya girdim gerçekten iğrenç ve katlanılmazdı.Herkes yemekten gelmiş giyiniyordu.Dolabima doğru ilerleyip açtığımda sütyenimin dolapta olmadığını farkettim.

"Sütyenimi hangi piç aldı ? "

Kimseden ses çıkmayınca tekrarladım

"Kim aldıysa ortaya çıksın"dedigimde sağ taraftan bir ses geldi

"Ben giydim onu nolmuş ?"Sese doğru döndüğümde tahmin ettiğim kişiyi gördüm.Bu yurtta herkesle sorunum olmuştu ama onunla olduğu kadar değil.Sütyenimi giyen Bilge sürtüğüydu.

"Benden izin aldınmı"diye bağırdım herkes bize bakıyordu.Bugun yillar sonra okula tekrardan başlıyacaktım benim için çok önemliydi.Hapiste sınavlara girerek sınıfları hep geçmiştim.Ama bu hicbir zaman gerçek okulun yerini tutmuyordu.

"Bak kızım buradaki kuralı sende bilirsin burda her kıyafet ortak istediğim şeyleri giyebilirim"dedi

"Öylemi"diyerek yanına doğru hizlica gidip tekme attım atmamla yere yapıştı  kafasını yere çarptı kafası kanamaya başladı.Ve bu benim hiç de umrumda değildi.Hızlıca üstüne atılıp sütyenimi onun üstünden çekiştirip aldım.

"Unutma bu yurdun diger kuralida burda oldurulsen bile kimse takmaz.Bundan sonra bu yurtta benim hiçbir şeyime dokunmayacaksınız yıllar önce nasıl birisini öldürdüysem sizide hiç gözümü kırpmadan öldürürüm"diye bağırdım.

Herkes korkuyla bana bakıyordu.Aslında ne kadar sessiz ve iyi birisi olduğumu tahmin bile edemezlerdi.

"Ben bir katilim bunu asla unutmayın"dedim.bunu diyince kalbim sızlamıştı yeni okul formalarımı alıp tuvalete girdim.Gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum sessizce hıçkırıklara boğularak giyindim ve çıktım.Yeni okulumun forması mavi kipkisa etek ve ustune beyaz lakostu.

Ben tuvalletten çıkar çıkmaz.Yurt annemiz Emine geldi.Bana göre yurt annesi değil yurt şeytanıydı.Bundan 5 sene önce en yakın arkadaşım Meleği yatağını toplamadığı için 1 hafta soğukta yatma cezası vermişti.Melek 5.gün yattığı yerde ölü bulunmuştu.11 yaşındakı soğuktan donmuş bedenini asla unutamiyorum.

"Ne istiyorsun"

Bana döndü ve "Müdür çağırıyor"dedi.

Odadan çıkıp koridorun sonuna doğru ilerledim.Sağa doğru döndüğümde Koskoca müdür yazısı vardı.Kapıyı çalmadan girdim.Mudur karsimdaydi.Oda tekin birisi değildi.

"Kapıyı çalmayı unuttun"dedi

Müdüre düşünceli bir bakis attim "Siz alışkınsınızdır."

Elini cebine götürüp 300 lira çıkardı

"Neyse lafi uzatmayacagim haftada 300tl alacaksın derslerin iyi olduğundan özel okulada burslu kaydın çoktan yapıldı şimdi gidebilirsin"

"Onlarca sene hapiste yattigim senelere karşılık susmam için mi para veriyorsunuz"dedim.

"Doğruyu mu söyleyeyim o zaman evet susman için benim bi ihtibarim var Dünya"

Gözlerim dolmuştu hapista yaşadığım günler aklima gelmişti yediğim dayaklar hergece anne baba diye ağlayislarim.

Kendimi topladim "O kadar ihtibariniz var ki ondan sizi bu lanet yurda sürmüşler"deyip kapiyi çarpip çıktım.

Okula gitmek için otobüs durağında beklemeye başladım.Istanbul'un en karanlık ve tekin olmayan semtlerinden birindeydim.Kirmizi belediye otobüsü gelince otobüse bindim.Çok kalabalıktı ilerleyecek yer yoktu.

Yeni Okuluma çok az kalmıştı.Son 3 durak sonra inecektim.Aniden birisi "Çok güzelsin bayan"diye birisi kulağıma fısıldadı.Sağ tarafima döndüğümde tam bir mahalle serserisi gördüm.Anlasilan beni rahat birakmaya niyetli değildi.Musade isteyerek arkalara dogru ilerledim.

Nihayet Okula vardim.Okul kapisina doğru ilerlerken herkesin bana baktığını hissediyordum.Etraf açık giyimli ve bakimli kizlardan oluşuyordu.Bense yurtta şampuanı bile zor buluyordum.Kapidan içeriye doğru girdim Koridorun sonuna dogru ilerledim elimdeki kagitta sinifim yaziyordu 11-A sınıfını buldum ve kapıyı tıkladım hiç heycanlı değildim.