- No to na mnie już czas- odparła Mickaela po usłyszeniu wezwania z głośników. - No to... Do zobaczenia mała- przytulił ją mocno Connor. Zaraz po nim podszedł Tristan, Luisa, Anastasia, Kirstie, Sophie i James... Tu już łzy lały się jak opętane. W ostatniej chwili przybyli George, Recee i Blake. Później już przyszła kolei na mnie. Zanim zdążyłem cokolwiek powiedzieć czy też zrobić dziewczyna wybuchnęła płaczem. Mocno ją przytuliłem i otarłem łzy z mojego policzka. - Kochanie... Nie płacz. Zobaczysz, że na pewno się spotkamy- wyszeptałem. - Teraz chcę tu zostać.. Życie działa w dziwny sposób- odparła. - Wiem skarbie- pocałowałem ją w czoło. Kolejny raz z głośników wydobył się komunikat dla pasażerów samolotu do Nowego Jorku. - Muszę już iść- cicho stwierdziła. Pocałowałem ją. Później mocno przytuliłem. - Będę trzymał za Ciebie kciuki. Jak dolecisz daj znać. Dzwoń o każdej porze dnia. I pamiętaj, że zawsze jestem z Tobą- powiedziałem. - Dziękuję. Kocham Cię- odparła. Wzięła torbę podręczną i odwróciła się. - Do zobaczenia!- krzyknąłem za nią. - Do zobaczenia!- odkrzyknęła. No i odeszła...
