Does he know "Greek Fanfiction with Niall Horan"

Κεφάλαιο 13.

§  Bethanyδεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει αλλά εγώ τον έχω μισήσει αυτό τον άνθρωπο.

§  Και τότε γιατί έκλαψες, μπορούσες να κάτσεις και να του εξηγήσεις.

§  Δεν ξέρω αλήθεια, αλλά όταν βρω την ευκαιρία θα του τα πω όλα.

§  Όχι όταν θα την βρεις, τώρα.

§  Αυτό δεν γίνεται, με ξέρεις, δεν μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο. (Πλέον είχα συνέλθει) Και πλησιάζουν οι εξετάσεις, δεν θα χαλάσω τα πάντα για αυτό το θέμα.

§  Στο λέω αυτό γιατί ξέρω, τα αγόρια δεν περιμένουν και πολύ.

§  Και ποιος σου είπε γλυκιά μου ότι θέλω να με περιμένει, κάθε άλλο να με ξανά παρατήσει θέλω. (λες ψέματα, πρόσθεσε η συνείδηση μου)

§  Δεν θα σχολιάσω, ξέρω τι νιώθεις Kateκαι ας είμαι μικρότερη, δεν είμαι μόνο μια κοπέλα που βγαίνει έξω και γλεντάει όπως λες, έχω και αισθήματα.

§  Πες μου ότι κατάλαβες κάτι τέτοιο. Όχι ποτέ δεν εννοούσα αυτό!

§  Και τότε τι εννοούσες;

§  Πάντως όχι αυτό συγγνώμη, απλά πάντα… (δεν συνέχισα)

§  Έχεις σκεφτεί ότι ίσως λείπει και σε εμένα κάτι;

§  Όχι, τι εννοείς, εσύ.. (με διέκοψε)

§  Εγώ έχω τα πάντα; Και όμως δεν τα έχω.

Έφυγε κλείνοντας την πόρτα. Δεν έκανε φασαρία ούτε μου φώναξε, απλά έφυγε. Πότε όμως δεν πίστεψα ότι μπορεί και αυτή να περιμένει κάτι. Σηκώθηκα και πήγα να διαβάσω. Όλο το απόγευμα μου το πέρασα σε αυτό, δεν έκανα τίποτα άλλο, αλλά έτσι μάλλον πρέπει.  Ήρθε το βράδυ και το πρωί.

Ξανά σχολείο, ξεκίνησα το πρωί και προς όχι πλέον έκπληξη μου κάτω δεν ήταν ο Josh, απομακρυνόμαστε ο ένας από τον άλλον και πλέον δεν φαίνεται να έχει αυτό το φωτεινό χαμόγελο που πάντα αγαπούσα. Εγώ βέβαια δεν πάω πίσω μια φορά μόνο τον ρώτησα αν είναι καλά, πάντα μου μιλούσε αλλά τώρα τίποτα. Αυτό είναι θα προσπαθήσω ξανά και αν δεν γίνει τίποτα ξανά, αν και έχω κάτι στο μυαλό μου.

Έφτασα στην πόρτα του σχολείου και ήδη πολλοί μαθητές ήταν εκεί. Σε μια μεριά είδα τον Joshκαι κατευθύνθηκα προς τα εκεί. Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν νιώθω τόσο άνετα και ο δρόμος μέχρι εκεί μου φαίνεται τεράστιος. Να πάρει, είναι εκεί και ο Niall. Τι θα κάνω τώρα. Έλα Kailtynαφού θέλεις να πας, άντε, προσθέτει αυτή η χαζή φωνή.

§  Καλημέρα (είπα ντροπαλά)

§  Γεια (είπε ο Josh)

§  Μπορείς να έρθεις για λίγο; (του ψιθύρισα στο αυτί)

§  Ναι (απάντησε διστακτικά)

§  Προχωρήσαμε λίγο, χωρίς να καταλάβουν οι υπόλοιποι ότι φύγαμε ή τέλος πάντων οι περισσότεροι.

§  Τι ήθελες Kaitlyn;

§  Να απλά ήθελα να μιλήσουμε λίγο, ξέρεις τον τελευταίο καιρό… (με διέκοψε)

§  Σε αποφεύγω;

§  Όχι, όχι, (σταμάτησα) πως το ξέρεις ότι θα έλεγα κάτι τέτοιο..

§  Λογικό είναι.

§  Δεν είναι μόνο αυτό, δεν φαίνεσαι και πολύ καλά.

§  Μια χαρά είμαι Kaitlynαν δεν ήμουν δεν θα στο έλεγα;

§  Απλά σε βλέπω λίγο…

§  Τον τελευταίο καιρό ήμουν κουρασμένος.

§  Josh! (φώναξε ο Michael)

§  Πρέπει να πάω.

§  Ναι, ξέρω.

Έφυγε και τότε έμεινα πάλι μόνη μου, βλέποντας όμως μια σκιά να πλησιάζει.