-Chapter 08-

300 9 4
                                    

Eight

"They're not gods for fuck's sake"

"What can I do for you, Ma'am?" The clerk asked politely.

I walked pass him and look for a suitable car for me.

"Unfortunately, I don't really know what I'm looking for and since I don't really know anything about cars. I guess anything with four wheels and looks decent will do." I honestly said to the clerk.

He smiled. "What do you prefer, Ma'am?" He asked.

I walked slowly.

"Something sophisticated and elegant, I guess." He nodded and led me to the room where lots of cars were displayed. The clerk brought me to the farthest part of the room.

I gasped.

Hindi ako mahilig sa kotse pero hindi rin naman ako mangmang pagdating sa mga 'to. Alam kong ang nakikita kong pulang convertible sa pinakadulo ng hall na ito ay masasabi kong pumasa sa aking panlasa. It sure attracts attention.

"I'll get this one. Ready to use na'to diba?" Tinuro ko ang Red convertible na nakadisplay doon.

"Of course, Ma'am."

"I'll take it." Iniabot ko sakanya ang credit card ko na may nakalagay na infinite. Nanlaki ang mata ng clerk ng mabasa niya ang pangalan ko.

"By any chance, Ma'am. Are you related with the CEO of FH Entertainment?"

I raised an eyebrow. "That's none of your business, isn't it?" Namutla siya pagkatapos kong sabihin 'yon. "But to satisfy your curiosity, he's my father. So please, pakibilisan na lang ang pagprocess ng bill. Nagmamadali ako."

"O-of course, Ma'am. I'll be right back in a minute."

Pagkatapos kong makabili ng sasakyan ay bumalik ako sa FH Entertainment. Kailangan ko pang kausapin si Dad kung ano ang pumasok sa kokote niya at gusto niya akong magtrabaho kay Ash.

Napalingon lahat ng fans na naghihintay sa kanilang mga idols sa aking latest Ferrari whatever-model-it-is. Kagaya ng sabi ko, wala akong hilig sa sasakyan kaya kahit mismong model ng sasakyang nabili ko ay hindi ko alam.

Natutuwa ako sa atensyong binibigay saakin ng mga taong nakapaligid sa FH entertainment. Kahit na mga fans na nagtatyagang maghintay sa ilalim ng sikat ng araw ay napalingon sa direksyon ko habang papasok ako ng building. Napangiti ako. Marahil ay kaya nila ako tinitignan ay dahil kakaiba ang soot ko. Hindi ito ang pangkaraniwang sinusuot ng mga tao sa Cyrea. Halatang galing ng ibang bansa.

Pagpasok ko ng building ay kaagad kong tinignan ang guard na humarang saakin kahapon at kaagad naman itong napayuko. Sa totoo lang ay hindi ko naman talaga siya isusumbong kay Dad. Hindi naman ako ganun kawalang-puso para alisan ng trabaho ang mga taong hindi nakaka-kilala sakin. Besides, matagal-tagal na rin simula nung umalis ako dito. Malamang ay nagpalit na ng mga empleyado si Dad. Mainit lang talaga ang ulo ko kahapon dahil sa mga nalalaman ko. Idagdag mo pa ang lalaking hambog sa plane.

Speaking of the Devil.

Pagpasok ko ng VIP's elevator ay ang pagmumukha niya agad ang nakita ko. Pinindot ko ang twentieth floor.

Pagkasara ng pinto ng elevator ay kaagad nyang pinasadahan ng tingin ang aking katawan. I smirked.

"If you're done checking me out, you can keep your eyes for yourself."

Nagulat naman siya sa sinabi ko kaya bigla siyang nag-iwas ng tingin. Maya-maya pa ay pinagmasdan niya akong muli na parang may inaalala.

"Hindi ata DMK ang soot mong damit ngayon?"

Broken TrustTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon