CHEER LEADER MEETS THE MVP

Chapter 28

Di ko maipaliwanag kung anong nararamdaman ko ngayon. Ang tanging ginawa ko lang ay ang pag iyak.

"Sshhh, baby i'm sorry. Please...stop crying."alo ni Zayn sakin pero mas lumakas pa ang iyak ko.

"Sh*t! I'm sorry..i'm sorry baby."paulit-ulit niyang bulong sakin habang mahigpit akong niyayakap.

Damn! Di ba dapat ako ang magsorry?

"I'm sorry Z-zayn. I d-din't know."kanda piyok-piyok kong sabi. Hindi ko naman alam na ganun yung dating sa pagtanggi ko sa kanya eh.

"No baby. I'm sorry. I made you cry. Sh*t! I hate it!"

Naninikip ang dibdib ko habang umiiyak ako.

I really do love this man.

"I love you."sabi ko habang umiiyak.

"I love you more than what you know baby..i really do."

Tunaw na tunaw na ako sa pinansasabi ni Zayn.

Nanatili kami sa ganoong posisyon hanggang sa may tumikhim kaya napakalas ako ng yakap kay Zayn.

Kinakabahan akong napatingin sa mga kuya kong walang emosyon ang mukha.

"K-kuya.."di ko alam kung anong sasabihin ko o saan ako magsisimula.

Natatakot ako..baka anong gawin nila kay Zayn. Zayn is the first man ever that came here. In short..they did not allow someone entered our house without their consent.

But wait?..how did Zayn passed the security?

"We allowed you to come but we never allowed you to touch our sister."malamig na sabi ni Kuya X.

So..pinayagan nila si Zayn makapasok? Isang napakalaking himala.

"I'm so sorry sir."yung lang ang sinabi ni Zayn ni walang bakas na takot sa mukha. Ako lang ata ang kinakabahan eh.

Galit nga silang niyakap lang ako. Paano pa kaya pagnalaman nilang hinalikan na ako ng linalang na'to?

"Sorry for what? Do you feel any regrets by hugging my sister?"

Sh*t! Sabihin niyo nga? Baliw na talaga tong mga kapatid ko diba?

Kinakabahan naman ako sa magiging sagot ni Zayn. Nagsisisi ba siya?

"No sir. I'm saying sorry just because i did not follow your rules. Pero hindi ko pinagsisisihang niyakap ko ang kapatid niyo."magalang na sagot ni Zayn.

I don't know why pero kahit sa ganun lang na mga salita niya. Mas lalo pa akong nahuhulog sa kanya.

Malala na 'to.

"We will give you 30 minutes to talk then you need to leave after."sabi naman ni Kuya Z. Tapos tumalikod na.

"Every second counts."pahabol naman ni Kuya Z bago umalis.

...

Narito kami sa may mini sala sa second floor.

"Tumawag a-ako."pumiyok ako.

Nasasaktan ako kasi di man lang niya nagawang sagutin ng mga tawag ko.

"I'm sorry."yun lang ang sabi niya.

"Okay lang naman eh. Sana nagtext ka man lang."sabi ko sabay pahid ng luhang umagos sa pisngi ko.

"Baby, i left my phone in my locker. That's why im not able to answer your calls and texts. And that's the reason why im here because i know na iiyak ka kasi mag-iisip ka na naman ng kung anu-ano. Baby, im sorry."paliwanag niya.

Sh*t! Bakit kasi nag o over react ako? Ako pa ang may ganang magtampo eh no?

Napatungo ako." I'm sorry."

"Let's forget it baby. Can i have a hug?"nakangiti niyang sabi.

Napatawa nalang ako ng mahina sabay tayo.

"Paano kung maabutan na naman tayo?"sabi ko na ikinatawa niya.

"I will apologize again for not following their rules but i will never ever say sorry for hugging you baby."

Takte! Hindi ko na napigilan ang sarili ko at ako na ang yumakap sa boyfriend ko.

Ghad Zayn! You're the sweetiest!

"Time's up!"

Agad kaming napahiwalay ni Zayn sa pagkakayakap ng sumulpot ng bigla sina Kuya X at Kuya Z.

"You can leave now."

Napailing nalang ako sabay paalam kay Zayn at pumunta agad sa kwarto.

Oh boy! I already miss him.

Masyado na kong nahulog. Hays

Bago pa ako pumikit ay bigla nalang tumunog ang cellphone ko.

Agad akong napangiti ng sa kanya yun galing.

From: Zayn Khulet
Goodnight baby. I love you :*

God you are so good. Thank you for giving Zayn to me.

~sorry maikli lang..