The little sparkle In my life.

-H2-

Eenmaal aangekomen bij het andere bankje ga ik terug zitten. Ik kijk even om me heen zie dat er wat mensen aan het hardlopen zijn. Ik glimlach vriendelijk naar hun. Na ongeveer een kwartier sta ik op en loop langzaam richting de uitgang van het park terug naar huis. Mijn pleegouders gaan zich zorgen maken als ik straks niet thuis ben.. En aangezien ik bijna 18 word moeten ze gaan beslissen of ik daar mag blijven wonen en ze me adopteren of dat ik zelf mag uitzoeken hoe ik aan een huisje kom etc.. Ik kijk strak na de grond en loopt in een slakkentempo na huis. Omdat ik zo diep in gedachten ben bots ik tegen iemand op wat met een redelijke knal gaat waardoor ik al gauw merk ik dat ik op de grond zit, het is namelijk echt super glad buiten. De persoon pakt mijn handen vast en helpt me overeind. Ik mompel iets in de richting van een sorry en slenter dan langzaam door na huis.

Karen p.o.v
In de vroege ochtend haast ik me richting de supermarkt ik had me zoals gewoonlijk weer verslapen. In mijn haast loop ik tegen een meisje aan waardoor ze valt. Terwijl ik haar overeind help krijg ik een koude rilling door haar ijskoude handen die al blauw aan liepen. Voor ik iets kan zeggen loopt het meisje al door.. Ik frons even en blijf haar even na kijken in de hoop dat ik zie waar ze naar toe gaat.. Als ze de straat uit is schiet het me te binnen dat ik op moest schieten en wandel in een sneller tempo richting de winkel, ik haal wat warme broodjes en betaal dan en ga terug na huis. Ik maak me snel verder klaar grits de broodjes van de tafel en loop naar de auto toe en rijd richting studio100.. We zouden vandaag de laatste dingen bespreken over het aankondigen van dat we stoppen met K3. Eenmaal aangekomen bij de studio parkeer ik de auto en loop snel naar binnen. Ik denk nog even aan het meisjr van daarnet ik vind het zo appart.. Ik loop in gedachten door na de vergaderruimte en zie daar Kristel, Josje en Gert al. Ik begroet ze allemaal en neem dan plaats.