Kriz

229 23 7
                                    

BÖLÜMÜ YORUMLARI BENİM İÇİN ÇOK DEĞERLİ OLAN @iremyildirim a İTHAF EDİYORUM :)

  "Buralarda yenisiniz galiba ?" Dedi.

Kaslı olduğu kadar zekiydide beyfendi. Üzerimde Florida'nın yakıcı sıcağına oldukça ters kalın bir kazak elimde de kocaman bir bavul vardı oysaki. Bu sıcakta mal olduğum için kazak giyiyordum, bavulu ise aksesuar olarak kullanıyordum. Anlaması nede zor olmuştur sormayın !

  Ben buraya sorunlardan uzaklaşmak için geliyorum. Sorunlu insanlarda gelip beni buluyordu.

    " Çok zekisiniz siz ya. " Dedim. Amacım lafımı söyleyip oradan havalı havalı ayrılmaktı. Bir adım attım. Oda bir adım attı önümü kesti.

  Dik dik baktım. Ona seninle uğracak vaktim yok bakışlarımı attım.

   " Bana bir özür borçlusunuz sanırım. "

   " Yalnızca ben size çarpmadım aynı zamanda sizde bana çarptınız yani nötrledik. Sizde bana bir özür borçlu değilsiniz yani. "

  Nötrledik ne ya sanki fizik dersindeydik. Tekrardan gitmek için bir hamle yaptım. Oda geriye doğru bir adım attı. Tam önümde dikildi yeniden.

  Floridada başka insanmı yok kardeşim ? Geldin beni buldun tamda.

  " Buralarda yeni olduğunuza göre gideceğiniz otele sizi otele ben götüreyim. Hem özrümü böyle dilemiş olurum. "

  " Otele gideceğimi nereden bildiniz ?"

Saçma bir soruydu aslında ama onun zeka seviyesine göre oldukça haklı bir soru sormuştum. Kimseyle uğraşacak konuşacak gücüm yoktu. Benim ruhum çökmüş durumdaydı.

  Bir psikolog olarak malesef kendimi tedavi edemiyordum. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı bilmiyordum.

  Son baharda kopmuş bir yaprak gibi oradan oraya kendimi savurarak iyi hissetmeyi çalışıyordum. İnsanlarla uğraşmak işimdi fakat şimdi beni bunaltıyorlardı.

  Sahil kenarında bir evin bana iyi geleceğini düşünmüştüm.

   " Sadece tahmin etmiştim. Buralarda bu aylarda oteller tamamen doluyorlar. "

   " Amacım arayıp bulmak ama " kendim"  şimdi lütfen izin verirmisiniz bu kazakla burada piştim. "Yakıcı güneş tenime dahada işledi. Çok sıcaktı burası. İçimdeki sese hakim olamadım ve ekledim.

   " Buraya gelen herkeze karşı bu kadar iyimisinizdir. Herkezin otelini bulurmusunuz ?" Dedim kaşlarımı çatarak.

   " Sadece üzerinde kazak olanlar ve ukala olanlara sadece. " dedi yüzünde pis bir sırıtmayla. Sonnrada ekledi.

   " Aslında evet genelde yardım ederim işim bu sayılır. Ben turist rehberiyim. "

İşte bu olmamıştı. Adam resmen ben kibarlık ediyorum sen bana sapık diyorsun demişti. Utanmıştım, buradan hemen gitmeliydim. Evet yakışıklı olabilirdi ama diğer tüm insanlar gibi " SIKICIYDI !!" uğraşmak istemiyordum. Aslında uzun zamandır bir insanla bu kadar uzun süre muhattap olmamıştım.

   " Sizin adınıza çok mutlu oldum. Hayırlı işler size.  Havada bol güneşli zaten. " Dedim. Artık gidecektim. Önümü kesmesine izin vermeden bavulumun kulpunu tuttum ve sürüklemeye başladım.

Nereye gittiğimi bile bilmeden öylesine yürümeye başladım. Kendimi çok kötü hissediyordum. Birde havanın sıcaklığı eklenince iyice katlanılmaz oldu içimdeki acı. Resmen güneşte kavruluyordu acım.

Bu aralar böyle ruhsal çöküntüleri çok yaşıyordum. Kendimi tutamadım. Aklımdan bir şerit gibi görüntüler geçiyordu. Durduramyordum. Gözümden bir damla yaş istemsezce kaçtı. Bu son nokta olmuştu işte. Kendimi tutamadım.

  Olduğum yeri çöktüm. Hıçkırıklarımı bastıramayıp hıçkıra hıçkıra kimseyi umursamadan ağlamaya başladım. Kendimi durduramıyordum. Göz yaşlarım sel gibi gözlerimden akarken ben Florida'nın bilmediğim bir sokağında oturmuş ağlıyordum. Ellerimle yüzümü kapattım. Gözlerimi silmeye çalıştım fakat rimelimi akıtmaktan başka bir işe yaramıyordu bu. Eminimki şu an bir rakuna benzemiştim.

Birinin beni kollarımdan tutup kendine bastırmasıyla hıçkırıklarım dahada arttı. Artık hem ağlıyordum hemde bağırıyordum. Yüzümü kim olduğunu bilmediğim yabancıya dahada yasladım. Ağlamak istiyordum durmadan, düşünmeden, uyumadan, yemek yemeden sadece ağlamak.

   " Tamam geçti, sakin ol. " Dedi bana hiçte yabancı gelmeyen bir ses.

  " Bana otelinin adını söyle hadi. " Bu sesi duymam ile birazda olsa hıçkırıklarımı durdurmayı başardım. Yani sanırım.

   " Little Palm. " Diyebildim sadece. Sonra suratına baktım. Oda ciddiyetle beni süzüyordu. Sonra yüzü yumuşadı sırıtmaya başladı. Çok komik bir durum vardıda benmi kaçırıyordum acaba ?

   " Benim için ağlamana gerek yoktu. " Dedi dahada pis sırıtarak.

Ölümün BüyüsüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin