Maybe Tomorrow

Prologue

"Let's go princess.", masungit na tawag sakin ni kuya Jaxton habang panay ang tingin sa relo niya.

Ngumuso ako. "Bakit ba nagmamadali ka kuya? Maaga pa ah."

Kinuha niya ang bag na dala ko para sa trip namin to Cebu. Sinuri niya ang kabuuan ko. I'm wearing an off shoulder and shorts short. Inis niyang tinanggal ang jacket niya and he wrap it around my waist.

Ngumisi siya. "Better.", nakaakbay siya sakin habang papalabas kami ng bahay. Kuya Jaxton is over protective. Dinaig pa si daddy.

Sa labas ng gate ay naghihintay ang van nina Jairus. Kumabog ang puso ko ng makita ang ngisi sa labi niya. Tumatalon na naman ang puso ko. Ngrarambulan ang organs ng katawan ko.

Lumapit ako sa kung asan siya. "Jairus!", sigaw ko at niyakap siya.

Hmmm. Ang bango niya. Shit.

I heard him chuckle kaya bumitaw na rin ako. "Na miss mo ba ako ng sobra Queen?", malabing niyang tanong. Tuango ako.

"I missed you so much Jairus!", sigaw ko. Nagtawanan ang mga kasama namin sa trip na tuh.

Tumikhim si kuya. "Dapat ay may kuya princess. Matanda sayo si kuya Jairus mo ng 5 years."

Ngumiwi ako. "Ayoko nga. Tsaka I'm 18 and he's 23, kuya Jaxton! Can I marry him na?", bumaling ako kay Jairus. "Can I marry you na Jai-Jai?", tanong ko. Umigting ang panga niya. Hindi ko yun pinansin at hinihintay lang ang sagot niya.

"When you reach 25 Aileen. I will diffinetly marry you."

"Ang tagal naman!", angal ko. Ginulo niya ang buhok ko.

He smiled at me. "You can wait right, my queen?", umaasang tanong niya. And right at that moment, alam kong kahit hindi niya sasabihin hihintayin ko pa rin siya.

Kahit walang kasiguraduhan.