Hızlıca eve girdim. Hemen bir duş aldıktan sonra (sabah koşusundan dönüyordum)araştırma ofisine geçtim. Kendi odama girdim masama oturduğumda gördüğüm şey Meriç ve benim çılgınca olan bir fotoğrafımızdı ah be arkadaşım. Bugün doğum günüydü ve ben yanında değildim senin. Ne hale geldik biz ne de iyiydik huzurumuzu bozdular. Bu öğlen arasında onu aramaya karar vermiştim oraya göre saat 19 gibi olucaktı zaten müsait olurdu muhtemelen. Tam o sırada telefonuma gelen mesaja baktım. -Seni buldum kül kedisi...- Allah allah numara da gizliydi. Hayır hayır ya Aras olamazdı bu, o böyle bir şey yapmazdı. Beni bulsa direk karşıma çıkardı. Gerçi benim tanıdığım Aras bırakıp da gitmezdi ama neyse ya hiç girmicem o defterlere. Ben Denizi arayıp sorayım bari onun tanıdık arkadaşları vardı avukat o bulurdu belki.
Ne kadar unutmaya çalışsam da bu gizli numaradan mesaj işi canımı sıkmıştı bile. Yemeğe çıkarken heyecanlıydım Meriç'i arayacaktım. Hemen her gün gittiğim restoranlardan birine oturdum. New York'un en çok buyunu sevmiştim öyle güzel mekanlar vardı ki açık hava neşeli insanlar... Oturduğum yerde saçlarımı düzeltip görüntülü arama tuşuna basmış bekliyordum. Numaramı değiştirmiştim tabi ki ve Meriç'e söylememiştim aslında çok istedim ama eğer verseydim bir şekilde Aras ve Berk öğrenirdi ve bense buna henüz hazır değildim. Arama butonuna bastım ve bekledim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Artık dayanamıyordum Roma bana iyi gelmiyordu. Ben ne olursa olsun Türkiye'ye geri dönecektim en azından Vedatlarla beraber olurdum orada. Emre yanımdaydı çok uzun zamandır. Can kardeşimdi o benim. İyi ki vardı.
''Yine daldın be kardeşim 3 aydır yanımdasın sıkıştırmayayım diyorum ama anlat artık be bu kadar acı efkar nerden geliyor. Esra'dan sonra seni tekrar ilk defa böyle görüyorum.'' aniden kafamı döndürdüm. ''Esra uzun zamandır benim hayatımda yok Emre ve lütfen sende bir daha anma.'' ''Tamam kardeşim ama şu derdini anlat bari.''
''Gidenin ardından Giden mecbursa gitmeye Ve ben mecbursam kalmaya Ve hiçbir söz yetmez gideni durdurmaya Gitmesini istemeden gönderdiklerin Ve gel desende getiremediklerin Olmadan mecbur kalırsın yaşamaya Hayatın temel kuralıdır belki ama Her şeye rağmen seven bırakmayandır... Adı Derindi...''
''Anladım kardeşim anladım. Şerefe'' diyip az önce doldurduğu viski bardağını bana uzattı. ''Emre ben Türkiye'ye dönmeye karar verdim sende gelmek ister misin kardeşim.'' ''Kardeşim valla gelirim hem annemleri görürüm hem de seni yalnız bırakmamış olurum.'' ''O zaman Vedat'ı arıyorum halletsin.''
