Unutma!
Unutma geçirdiğimiz o günleri.İlklerimizi unutma.Unutma geceleri şimşek çakınca titreyerek beni aradığın sesini.Unutma o güzel düşleri ve asla unutma elimi tutarken seni seviyorum deyişlerini.Ben unutmadım.Unutamadımda aslında.Çok denedim unutmayı seni ve sensizliği.Ama yapamadım.Çok denedim kovadan boşalırcasına yağan yağmur ve gözümden akan yaşların aynı yerde buluşmasıyla sensizliği.Ama olamadım sensiz.Yapamadım yani.En ufak çöp'ün bile seni hatırlattığı sürecede olamayacağım sensiz.Karanlığım bile seni hatırlatıyor bana.O ufak bir tebessümle aydınlattığın gecemizi.Gündüzüm seni,gecem seni hatırlatıyor.Yağan yağmur,gökyüzünden her seferinde daha çok canımı acıtarak düşen dolu.Seni hatırlatıyor,sensizliğimin her saniyesi.Çünkü vardın her saniyemde.Zamanı durdurmak istiyorum gücüm yetmiyor.Seni,bir insanı durduramamışken.Zamanı nasıl durdurabilirdimki?Yada nasıl inanabilirdim gökyüzünün maviliğine.Nasıl inanabilirim bu saatten sonra insanların iyiliğine.Dünyanın iyi bir yer olduğuna nasıl inanabilirim.Ben unutamıyorum seni ne olur her gecende kafanı her yastığa koyduğunda beni hatırla.Unutma,ne olursa olsun beni asla unutma.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşam uzun peki ya mutluluklar?
Storie d'amoreBu kesinlikle bir kitap değildir.Bu derdini kimselere anlatamayan,içine kapanık,güneşle birlikte kaybolan bir çocuğun kendiyle verdiği sınavdır.Bu sessiz çığlılıkların birer harf şekline bürünmesidir.Başımdan geçen olayları ve mutlu olmanın sırrını...
