Neyden başlasam bilemiyorum. Hayatın yaşattığı acılar mı, yalnızlık mı yoksa rüzgarın bile eserken yüzüme tokat gibi vurduğunu mu? Hangisini kaleme almalıyım? Bitmek bilmeyen dertlerle baş etmek nasıl bir şeydir?
Bazen düşündüğüm zaman sonbaharın hiç şaşmadan yaprakları dökmesi bile doğanın güzel kuralı iken neden insanlar kendi kurallarından şaşıyorlar. Her birimizin bir yörüngesi varken devam ettirmiyoruz. Düşündüğüm zaman hep tehlikeli yaratıklar olduğumuz. Neden geldik bu dünya'ya? Sebebi bile belli iken kimsenin uymadığı. Anne karnında hiç çıkmak istememiz ve doğduğumuzda ise dünyayı hiç bırakmak istememiz.
Uçurumun kenarına gelip huzuru buluyorken kayalıklara çarpan dalgaları bile sevmiyorken neyi seviyordum ben? Sadece hayalleri olan biriydim ben. Ve gerçekleştirmek.
Her geçen gece okuduğum edebiyat parçaları.
Ben sadece kendim olmak istiyorudum.
Sadece ben
