Bir gece gökyüzündeki yıldızlar tek tek kaydı ellerimden
Büyük bir partı ile yüregimden asagı düstü hayaller
Paramparca halde kaldı sade bir bakıs
Korkunun dostlugu seni yok etmek için varmıs
Bunu anladım bugün...
Silkendim harabeler içinden yürüyerek cıktım
Yanımda sadece savas yaralarım vardı
Burkulmus yüregim hazin cıglıklar atarak son nefesini verdi
Sessiz cıglıklarla yagmur ciseledi
Yavas yavas kayboldu sonsuzlukta gökyüzü
Son kez gördüm cenneti ve kapılar kapandı ardı ardına
Döndü dünya tersine
Ne cıglıklar nede yaralarımdan akan damla damla kan umurlarındaydı
Kimdim ben ne oldu bana bunları sormadım
Sadece gözlerimi kapayıp yürüdüm
Dünyanın tam ortasına
Gözlerimi actım ve son sesime kadar
Bu ben degilim diye bagırdım
Hayır degildimde zaten
Sadece korktum ve saklandım maskelerin altına
Savasmak yasamaktır zannetim uzun aralıklarda
RenKler yok olurken karanlıkta
Son kez simalara bakıp
Yürüdüm eski yolumdan
Elimde eskiden kalma kırık dökük anılar
BAKTIM SON DEFA GECMİŞİN SOKAGINA..........
