ရင္ခုန္သံ ပိုင္႐ွင္-ရင်ခုန်သံ ပိုင်ရှင်

27112017

အဲ့ဒီေန႕က မိုးရြာေနခဲ့တယ္….။

***********************************

“ကၽြတ္…တကယ္ပဲ…စိတ္တိုစရာေကာင္းလုိက္တာ…”

အထူးတလည္ျကီးမဟုတ္ေသာ္လည္း အနည္းငယ္သစ္လြင္ေသာအ၀တ္အစားကို ၀တ္ထားမိသည့္ေန႔မွာ အခ်ိန္အခါမဟုတ္ရြာခ်လိုက္ေသာမိုးေျကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြအနည္းငယ္ညစ္ေထြးသြားမိသည္…။
မျကာခင္မွာ 11ထုိးေတာ့မည္..။ မထိုးခင္မွာထိုေကာ္ဖီဆိုင္ထဲမွထြက္ခြာရန္ ကၽြန္ေတာ့္ပစၥည္းေတြေကာက္သိမ္းေနတုန္းမွာ အလိုက္ကမ္းဆိုးမသိေသာ မိုးကရြာခ်လုိက္တာျဖစ္သည္….။

“ဟြန္႔…”

မဲ့ရြဲ႔ရွံဳ႔မဲ့မိျပီး ေနရာမွာေဆာင့္ေအာင့္ထိုင္ခ်မိသည္…။

“ဒီမွာ ခဏထိုင္လုိ႔ရမလား………”

“ဟမ္…”

ရိုင္းသြားလ်ွင္လည္းမတတ္နိုင္....။ မိုးခိုခ်င္သူမ်ားဆိုင္ထဲသို႔၀င္ေရာက္လာေသာ္လည္း ဆိုင္အတြင္းမွာ ထိုင္စရာေနရာမရွိသည့္အထိ လူေတြျပည့္က်ပ္ေနတာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ပါ…။မ်က္ေမွာင္တြန္႔ကာျကည့္မိေသာ္လည္း ထုိလူက ျပံဳးျပေနသည္..။

“ဟုတ္…”

ေျကာင္ေတာင္ေတာင္ႏိုင္ေသာအသံျဖင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္သိပ္ေတာ့မေက်နပ္ပါ….။ေယာက်ာ္းေလးျဖစ္ေနသျဖင့္ စြပ္စြပ္စြဲစြဲေတြလဲ ေျပာ၍မရပါ…။
ကြၽန္ေတာ့္ကို သေဘာထားေသးသိမ္သူအျဖစ္သူျမင္သြားမွာကိုလဲ မလိုခ်င္....။

“အဟင္း…”

အေနအထားကို အနည္းငယ္ေနရခတ္ေနမိတာ ဘာေျကာင့္ရယ္မသိ..။ ပံုမွန္ဆိုကၽြန္ေတာ္ကေဖာ္ေရြတတ္ေသာသူမ်ိဳးျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုကၽြန္ေတာ့္ေရွ႔မွာရွိေနေသာ သူ႔ကိုေတာ့ ရွိန္ေနမိသည္..။ မျမင္ႏိုင္ေသာအတားအဆီးတစ္ခု ကၽြန္ေတာ္တို႔ျကားမွာရွိေနသလိုမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြေပါ့ေပါ့ပါးပါးရွိမေနခဲ့….။

“….”

သူ႔ေဘးလာရပ္ေသာစားပြဲထိုးေလးကို လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပသည္ကိုေမာ့ေငးေနရင္း သူဘာေတြမွာလိုက္သလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိလုိက္ပါ….။ ျမင္ဖူးသမွ်ေယာက်ာ္းတို႔၏လက္ေခ်ာင္းေတြမွာ ထိုမ်ွထိလွပတင့္တယ္ေသာလက္ေခ်ာင္းေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္မျမင္ဖူးခဲ့ပါ…။ သြယ္လ်ေနေသာလက္ေခ်ာင္းရွည္ရွည္ေတြႏွင့္ အေျကာစိမ္းတို႔ယွက္သမ္းေနေသာလက္ဖမိုးျဖဴျဖဴသည္ ေငးျကည့္ခ်င္စဖြယ္ညွိဳ႕ငင္ထားခဲ့သည္…။