Chapter Nineteen: Once upon a Sunday

87 2 1
                                    

  “Ahgafsljka. Njahsfadfad”

“hafdfafdasddfacd. Agdjhvdja.,cahcgjacj,”

Ano ba iteyyy. Ang aga-aga may naririnig akong bulungan. Bangag mode on. Nagtaklob na lang ako ng kumot para hindi maistorbo ang tulog ko. Anong oras na kaya ako naktulog kagabi este kaninang madaling araw. =____=

“KNOCK KNOCKKKKK!!!!!” sigaw ng isang tiyanak mula sa labas ng pinto ng kwarto ko.

Tokwa?! Rue naman ehhh!!

“HUS DERRRRR??” sigaw ko pero nakatalukbong pa din ng kumot. Naririnig ko pa din yung tawa ni Rue mula sa labas.

“HOY MALELATE KA NA SA MISA!! BANGON!!” kaninong boses yun?

“SINO KA?”

“DI AKO SINUKA! INIRI AKO INIRI! BUMANGON KA NA KUNDI PAPASOK AKO SA KWARTO MO!” narinig ko yung doorknob na gumalaw. Ah sht! WAAAGG!!

KYAAAAAHHHH!!! *BLAG*

“Aray naman! Masakit yun ah!” Nauntog yata siya dahil nasarado ko yung pinto bago pa siya tuluyang makapasok. Pero yung tuhod ko naman yung nauntog sa sahig! Nak ng tinola! Sumabit kasi yung paa ko sa kumot nung tumakbo ako sa pinto kaya tuloy bumagsak yung tuhod ko!

“A-aray. Huhuuu. Kawawa ka naman tuhod. Ng dahil sa lalaking yun kaya ka nagkaganyan eh! Ikaw naman kumot ang tanga tanga mo!” mukha akong adik na kinakausap ang lahat ng bagay. Nakasandal ako sa pinto habang hinihipan yung tuhod ko. May pasa na. T________T

Patayo na sana ako para pumunta ng cr para maghilmos ng bigla na namang bumukas ang pinto. Kaya natumba na naman ako. Natukod ko yung kanang wrist ko kaya ang sakit na naman. Anak ng tokwa naman oh! Lahat na ng kamalasan sa mundong ibabaw nasa akin na!

Umaga pa lang, nararamdaman kong malas ako ngayong araw na to. ~_____~

What the heck diba? Wag mong sabihing may hangover pa yung... yung.. KAHAPON.

. . .

>////////<

“Huuy bear malela—BEAR! Anong trip yan? Natuto ka ng magswimming sa sahig? Asteeeg!” papasok si Jiro sa kwarto ko, hawak pa din yung noo niya.

“LABAAAASSS!” pinagtulakan ko siya papalabas ng kwarto ko.

Waaaahaaaa!! Malelate na ako ng misa! Bilis bilis!

Hilamos. Toothbrush. Ligo. Bihis. Ayos. Voila!

Patakbo akong lumabas ng kwarto at bumaba ng hagdanan. Di na muna ako magb-breakfast. Hawak ko na ang doorknob ng frontdoor ng biglang may nagsalita sa likod ko.

“Hoy hoy! Teka lang hintayin mo ako!”

“Bilisan mo malelate na tayo sa misa!” kahit kelan talaga saksakan ng kabagalan tong lalaking to.

Out of nowhere, bigla na lang siyang ngumisi at kinamot ang batok. May kuto ba to sa batok? o_O

“Ahh hehehe.. ano kasi.. niset ko ng 30 minutes late yung orasan mo.. Hehehehe” (^_^;*)v

BOINK!

Binigyan ko siya ng bukol sa ulo.

“Aray naman bear! Para saan yun?”

For ruining my day! Thank you for ruining my day! =____=” sarkastikong sabi ko.

“Eh at least maaga kang nagising! Hindi ka malelate!” giit pa ni Jiro.

The Lost Relationship --- Ch.24Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon