Renkli Rüyalar

Karanlık

Bölüm şarkısı Marija Serifovic-Molitva

---------------

Yemeğe geçtiğimizden beri herkes –Gamze de dahil- sessizliğe bürünmüş bir şekilde yemek yiyorduk.Fazla sessizdik ve sessizlik her zaman iyi değildir.

“Kız kardeşin üniversite olarak hangisini düşünüyor Nil? ” Bu soru çok gülen adam Hakan Bey’den gelmişti.Nedense ona bakınca benimde gülesim geliyordu.

“ Açıkçası o da bilmiyor”

“Anladım.Peki meslek olarak ne düşünüyor?”

“Ona da daha karar verebilmiş değil” dediğimde birkaç kişi başını kaldırıp bana bakmıştı. Karar verememesinin nesi garip?

“Nasıl bilmiyor? Çocukluğunda bile hiç ne olacağını hayal etmedi mi?Mesela doktor olmayı düşünmedi mi?” Bu soru Leyla Hanımdan gelmişti.

“Tuğçe doktorlardan nefret eder.Çocukluğunun tamamını hastane de geçirdiği için yani. Bildiği tek şey var,o da doktorluk haricinde bütün meslekleri yapabileceği” diyerek şarabımdan büyük bir yudum aldım.İki dakika gerilmiştim. Bu konulardan konuşmak istemiyordum. Konu Tuğçe’nin geleceğinden ne ara  hastalığına gelmişti ki ?

“Anladım”

Ece kıkırdayarak “Ben çok küçükken yani  bir yaşıma kadar bir hastalık atlattığımdan annemle babam da doktorlardan nefret ederler. Hatta bana  ne olursan ol doktor olma demişlerdi lisede ki son senemde” dedi. Bakışlarımı Leyla Hanıma çevirdiğimde gerildiğini görmüştüm. Hakan Beyle çok kısa bir süre bakıştılar. Ama o kadar kısa bir süreydi ki ben yanılmışta olabilirdim.Dikkatimi tekrar Ece’ye verdim.

“Mert biraz anlatmıştı. Atlatmana sevindim” dedikten sonra Ece’nin elini tuttum. Tam ağzını açmış bir şey diyecekti ki Leyla Hanım konuştu.

“Bu konular can sıkıcı,lütfen konuşmayalım” deyince hepimiz ona uyup sessizce yemeğimize devam ettik.

Leyla Hanımın huzursuz olması aklımı yemek bittikten sonra da kurcalamıştı. Ama sonra dikkatimi Gamze ve dayısına verdim. Gamze ona yemekten önce dediklerimden sonra benimle ya da Mertle tek kelime etmemiş hatta Mert’e bakmamıştı bile. Demek ki neymiş daha önceden bu konuşmayı yapacakmışsın.

-----------------

“Yemek sence de sessiz geçmedi mi ?” Fazla sessiz hatta sevgilim.

“Biraz öyleydi evet. Ama olsun hiç şikayetçi değildim ben “ dediğimde güldük.  “Mert niye sola döndün sağa dönecektin!” dedim ufak bir şaşkınlıkla. Evime gitmem için sağ tarafa dönmesi gerekiyordu.

“Biliyorum” Hah ne kadar da umursamaz. “Biliyorsan neden sola döndün ? “

“Evine gitmiyoruz çünkü “

“Ne? Nereye gidiyoruz o zaman?” dediğimde suratıma sence bakışı attı. Biraz düşündükten sonra anladım.

“Bu yaptığına emri vaki denir ve ben hiç hoşlanmam”

“Hoşlanacağın başka şeyler biliyorum ama” dediğinde kızardığımı hissettim.Bunu bile bile yapıyordu. Ki şu an gülmesi de bile bile yapmasının kanıtıydı.