BÖLÜM 10

164 29 21
                                    

Emre'nin bana sevgilim varmış gibi davranmasını anlamadım neden öyle dedi ki şimdi? Aman ya ne düşüncem kalas işte

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Emre'nin bana sevgilim varmış gibi davranmasını anlamadım neden öyle dedi ki şimdi? Aman ya ne düşüncem kalas işte. Ona bugün çok güzel bir sürpriz hazırlayacaktım. Ah işte ben ne kadar da iyi biriyim. Okula girdiğimde arkamdan seslenen Damla'ya baktım. Onu dün gece aramış herşeyi anlatmıştım. Oda sürpriz fikrimi gayet iyi bulmuştu.
Damla "Günaydın kanka" dedi sevecenle
"Günaydın bebek. Boyaları getirdinmi?" Diye sordum sinsilikle
"Getirmez olur muyum be tabiki getirdim bolca ve her renkten" dedi gülerek bende ona eşlik ettim.
"Güzel o zaman geriye tek birşey kalıyor. Oda çocukları ayarladık mı tamamdır."
"Aynen ha hadi çabuk ol" deyip elimden tuttu. Hızlıca sınıfa doğru ilerledik.

Ders matematikti. Ve derse baya katılıyordum. Oda zaman geçsinde şu planı uygulayalım diye. Gerçekten çok heyecanlıyım. O kalasın o anki halini görmek için sabırsızlanıyorum. Ayy içim içime sığmıo be. Bekle Emre psikopat bozuntusu gün derintikam günüdür. Kendi kendime sınıfta gülerken herkes bana sanki deliymişim gibi bakıyordu. Emre elini kaldırıp söz aldı.
"Hocam galiba bazıları deliriyor. Ve bu benim ders dinlememe engel." Bana dönüp "Bence sus" dedi. Bende eğlenerek
"Bonco sos" diye taklit ettim tüm sınıf kahkalara boğuldu. Emre bana sinirli bakışlarını atarken hoca araya girip
"Evet çocuklar sessiz olun. Derin sende" diye uyardı. Bende başımı sallayıp sustum. Emre ise hala bana sinirli sinirli bakıyordu. Onu takmayıp önüme döndüm.
Son 10 dakika kaldı zilin çalmasına Damla'ya dönüp
"Kanka çok heyecanlandım lan"
"Ay bende Derin ya çok kızıpta bişey yaparsa?" Diye sordu tedirginle
"Bok yapar ayağımı burkarken iyiydi demi? Hiç bişey yapamaz kanka"
"Ahhaah olmadı Aras'a sararız"
"Aynen" deyip ikimizde sessizce kıkırdadık. Aklıma gelen şeyle
"Kanka Aras demişken mesaj atayımda yanıma gelmesin tenefüste yoksa anlar plan yaptığımı"
"Evet evet kanka bencede mesaj at şimdi sen en iyisi" başımı sallayıp cebimden telefonumu çıkarıp Aras'a yazmaya başladım.
Gönderilen: Yakışıklı abişim
Abiş ben gelmicem kantine bekleme beni
Çok gelmeden telefonum titremişti.
Gönderen: Yakışıklı abişim
Neden gelmiyon abim ?

Gönderilen: Yakışıklı abişim
Uykum var Aras ya bekleme beni diğer tenefüs çıkarım yakışıklım 😘😍

Gönderen: Yakışıklı abişim
Tamam cadı tamam 😀 çok uyuma ha 😂

Gönderilen: Yakışıklı Abişim
Araaas 😠

Gönderen: Yakışıklı abişim
Ahahha tamam sustum abim. Ya sen niye derste yazıyosun kızım? Bu ne cesaret lan sorcam bunun hesabını.

Gönderen: Yakışıklı abişim
Ya abicim hoca görmüyor ki zaten 😋😋

Gönderen: Yakışıklı abişim
Kesin öyledir. Neyse abim görüşürüz sonra.

Gönderen: Yakışıklı abişim
Tamam abişim.
Mesajı gönderdikten sonra telefonumu cebime koydum. Sonunda zil çaldı hemen sıramdan kalkıp Damla'ya işaret yaptım. Oda anlamış olcak ki telefonundaa birine mesaj attı. O sıradada Emre sınıftan çıktı bizde arkasından ilerliyorduk.
Emre koridorda ilerlerken birden yüzüne boyalar sıçradı. Ve koridordaki herkes hunharca gülürken bende tam karşısına geçip
"Süpriizzzz" diye bağırdım.
Emre önce şaşkınlıkla bakıp sonra ise o en sert olandan ifadesini yerleştirdi. Acayip sinirle bakıyordu. Ellerini yumruk yapmıştı. Bana bakıp dişlerini sıkarak konuştu
"Bunun hesabını çok ağır ödeyeceksin" diye bağırdı. Olduğum yerde istemsizce irkilmiştim. Bu sefer çok sinirliydi korkmamak elde değildi. Yutkunup
"Hak ettin ayağımı burkmuştun ve özür bile dilemedin. Ne yapmamı bekliyordun? Boynuna atlamamı mı?" Diye tek nefeste yüksek sesle cevap verdim.
"Kes sesini aptal kız. Kiminle uğraştığını bilmiyorsun bekle ve gör" deyip bir hışımla gitti yanımdan. Aynı sınıfta olduğum ve Emre'nin de yakın arkadaşı olan Murat gelip başını olumsuzlukla sallayıp
"Bunu yapmamalıydın çok pişman olucaksın" deyip gitti. Arkasından da Mert
"Aynen" deyip gittiler. Ne yani çok mu abartmıştım da böyle söylüyorlar. Aman ya ne olcak sanki öldürecek değil ya belki de öldürür yok be ne saçmalıyorum öle kolay mı öldürmek hemde beni.
Dördüncü dersteydik. Emre ise derste yoktu. Zil çalına Damla ile kantine indik. İkimizde tost ve çay aldığımız gibi masalardan birine oturduk. Aras ise kantine yeni geliyordu bana göz kırpmıştı bende karşılık olarak gülümsedim. Galiba biraz tedirgindim. Emre dediği gibi birşey yaparmı ki bana. Gerçi o odundan herşey beklenir de neyse.
Damla "Kızım ya keşke yapmasaydık. Ya birşey yaparsa?"
"Yok kızım ya çok takma kesin bizi korkutmak için demişlerdir ha başka ne olacak sanki?"
"Yani inşallah öyledir. Ama aklıma geldikçe gülmemi durduramıyorum."
Gülerek "Bende yaw o suratı bir ömür unutmam" diyerek ikimizde gülmüştük. Aras yanımıza gelip
"Oo gençler muhabbetiniz bol olsun"
"Aras ya" dedim gülerek
"Ee nasıl gidiyo bakalım?"
"Süper abicim süper" dedim heyecanla Aras'ta kuşkulu bakışlarla
"Derin sen bişey mi yaptın?"
"Yok be abi ne yapacağım sanki?"
"Sizin sınıftan bir çocuğa boya fırlatmışlardı. Kim o çocuk?" Diye sordu dalga geçerek. Bende hiç renk vermeden
"Emre diye bir çocuk abi"
"Ahaha hangi kız yapmışsa cidden salak."
"Ne-neden abi" kahretsin kekelemiştim.
"Çünkü Emre psikopat bir çocuk sinirlendiği an gözü hiç birşey görmez"
"Sen nerden biliyorsun bunları Aras?"
"Bilmiyorum öyle söylediler"
"Hm anladım"
"Ne o sustun. Yoksa?" Diye şüphelendiğinde Damla ile birbirimize korkuyla baktık inşallah anlamamıştır.
"Yoksa ne abi?" Sordum korkuyla
"Dün ayağını burkan Emre bu Emre'mi?"
Ne bu muydu içimden bir oh çekip konuşmaya başladım
"Evet ama o kadar büyütülecek birşey değil"
Aras kızarak "Nasıl önemli değil Derin doğru söyle bilerek mi yaptı yoksa?"
"Yok abi valla bilerek değildi"
"Bak birşey daha yaparsa söyle bana hele bi yapsın"
"Yok Aras'cım ya"
"İyi öle olsun abim" deyip masadan kalktı. Zilde çalınca bizde kalkmak zorunda kaldık.
"Neyse abicim biz derse gidelim hoca girmeden"
"Tamam cadı" Tam gidecekken
Aras "Derin abicim sakın derste telefonu girme bak" diye uyarıda bulundu. Bende gülerek
"Tamam abiş" deyip sınıfa çıkmaya başladık,

DOLUNAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin