Fırsatı varken ağlamalı insan.Korkmamalı ağlamaktan.Sadece gözüne sabun kaçmış çocuklara bırakmamalı bu işi.Derdini anlatabilecek kadar ağlamalı en azından.Ve önündeki yol yürüyebileceğinden uzun olsada yürümeli o yolu,yürüyebildiği yere kadar.Sonunda perişan olacağını bilsede,zihni karmakarışık ve kalabalıkken kendisi yapayalnız kalacağını bilsede yürümeli.Sevmeli herşeye rağmen.İnanmalı bir çift göze.Sonunu bildiği film'i merakındanda olsa izlemeli.Öpmeli her santimi ''el'' koksada o yanaklardan.İnanmalı bir çift kahverengi göze.Herkese baktığı gibi baksada o gözler.Anlam çıkarmalı bakışlardan.Dünya daha yaşanılır bir hale gelmeli.Evet duydun.Şimdi ağlama zamanı.Kurduğumuz hayalleri başkasıyla yaşama,geçtiğimiz sokaklardan başkasıyla geçme zamanı.Sakallarımı ovaladığın o minik ellerinle başkasının sırtını sıvazlama zamanı.Masaya oturduğunda evet deme zamanı.Çocuk yapma ve onun adını ''SU'' koyma zamanı.Galiba bu zaman doğru zaman.İşte şimdi ağlama zamanı.!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşam uzun peki ya mutluluklar?
RomantikBu kesinlikle bir kitap değildir.Bu derdini kimselere anlatamayan,içine kapanık,güneşle birlikte kaybolan bir çocuğun kendiyle verdiği sınavdır.Bu sessiz çığlılıkların birer harf şekline bürünmesidir.Başımdan geçen olayları ve mutlu olmanın sırrını...
