TÜKENECEĞİZ.!

102 12 1
                                    

Hayat 1 çeşit değil 1001 çeşitlidir.binbir dert ve binbir keder,binbir mutluluk ve neşe,binbir kalp kırıklığı ve ızdırap.Gündüzün neşesi ne ise mutlulara,gölgelerin suskunluğuda bizedir...

Ağlasanda,haykırsanda faydası yok artık ne sana ne bana.Faydası yok bize hiçbir hüznün.Ama ölümsüz bir aşkımız var bizim.Yaşanmayan her aşk ölümsüzdür.Yıpranmaz,yorulmaz.Hayaller kurdurur,umutla yarınları bekletir.Ama yarınları,hep yarınları,bugün olmaz.Zaten birşey bugün olacaksa yarın olamaz.Yarın olacaksa'da bugün olmaz.Ben hep yarınları beklemekle mükellef olacağım.Yarınlar geçecek,bana sensizliği hatırlatacak gökyüzünden kayan her yıldız.Benzini bitip yolun en sağ şeridine arabayı park eden yaşlı bir o kadarda tatlı amca seni hatırlatacak bana.Hatırlatacak bulutlardan akan her damla yaş.Ama seni getirmeyecek bana yarınlar.Ve zamanla tükeneceğiz.Sevgi,aşk tüketilen,tükenen birşeydir zaten.Bizde gereğini yapacağız.Sen sahte duygularınla tuttuğun her el de benden bir parça ararken.Ben seni aramayacağım.Çünkü sen gurursuzu sevmedin.Şimdi sana giden gitmiştir gittiği gün bitmiştir gibi bir sokak edebiyatı yapmayacağım.Ama giden gitmişse,zaten sana hiç gelmemiştir.Olsun gelme bana.Korkarım artık zaten.Kalbimde dayanır mı ani gidişlere bilmiyorum.Senden sonra bir ilişkiden,bir birliktelikten korkmaya başladım ben.Artık ayrılıkları sevmediğim için kimseyle birlikte olmuyorum.Senden başka kimseyle istesem bile hayal kuramıyorum zaten.Sevemiyorum kimseyi,kendimi bile... Bakamıyorum aynanın karşısındaki bu suretime.Sen varsın yüzümün her ince çizgisinde senden ufak bir parça var.Dudakların kalmış bende.Ve o okyanus kokun.Niye okyanus biliyomusun.Sonsuz dur okyanus,sınırı yoktur,kimse gidemez sonuna ve gitse de geri dönemez.İşte kokun gibi sende benim okyanusumsun.Yüzmeyi bilmeyerek bir heyecan atladığım.Tam boğuluyorum dediğim anda başkalarının kurtarmaya çalıştığı okyanusum.Kurtardılar belki ama ruhum o okyanusta kaldı kalbimle birlikte.Keşke kurtarmasalardı ben razıydım senin okyanusunda boğulmaya.Kolaysa sen kurtul benden sağlam bir dalga vur kalbimin kendini astığı ipe.Savur beni kayalıklara.Az yara bere alsam da kurtulurum.Boğulmam ya.!Bulur biri beni o kayalıkta bir el uzatır ve derki bana tut ellerimi tut.Sımsıkı tut kaymasın ellerin düşersin,düşersin ve yaralarsın kalbini.Ama sen beni o koskocaman okyanusta ufacık bir dalga ile o kayalıklara savurmazsan.Anlaşılan o ki kendimize en güvendiğimiz anda,en mutlu olduğumuz anda boğularak tükeneceğiz.

Yaşam uzun peki ya mutluluklar?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin