FABIAN’S POV
We just hugged each other when we went to sleep. She hugs me na parang ako yung teddy bear na ayaw niyang mawala. Hindi naman ako nawala, si Paw naman palagi. Siya lang naman.
I stared at her face kahit na mahimbing ang pagkakatulog niya. I really love this girl. Letting her go was one of my stupid mistakes, hindi ko lang kinayang isipin na, she had sex with him then married to him until now and had their baby inside her.
I don’t want to lose her again. Minahal ko siya, mahal ko siya at mamahalin ko pa siya. Just being beside her is enough for me. Hindi man niya ako mahalin pabalik, gusto ko lang na maramdaman niyang mahal ko siya. Tanga ba?
Eh minsan lang akong naging tanga ay yun nung pinakawalan ko siya.
-
Ayoko man umalis sa tabi niya pero nauna akong nagising para makapaghanda ako breakfast para sa kanya. I really planned this out. Yung pagpunta ko dito sa kanya na may dalang groceries, nakaplano ‘to lahat. Even her parents know this, nagpaalam naman ako dahil hanggang kailan pa ako mag-hihintay? I just want to cherish these moments kasama siya dahil sooner or later alam kong babalik na naman siya kay Usares.
Tapos na ako magluto when her phone rang. Nung una ayokong galawin pero ring nang ring kaya sinagot ko na lang baka kasi magising pa siya.
“Hello?”
“Hello? Ms. Decena’s number?” a voice from a girl.
Naghugas ako ng kamay habang inipit ko yung cellphone sa tenga ko. Sht. Nakakahiya, baka isipin niya may kung ano kaming ginawa kasi ako ang nakasagot. Lalaki -_-
