Συγγνωμη που γραφω αλλα ειμαι πληγωμενη,πολυ πληγωμενη.Δεν εχω κανεναν ανθρωπο να εμπιστευθω,να ανοιξω την καρδια μου.Μπορει αυτα που γραφω να τα διαβασουν πολλοι,μπορει ομως και κανενας. Δεν με νοιαζει ομως αυτο. Το μονο που θελω ειναι να ανοιξω την καρδια μιυ και να πω ολα αυτα που αισθανομαι. Δεν μπορω να καταλαβω γιατι ερωτευομαστε τα λαθος ατομα, αφου υπαρχει καπου το αλλο μας μισο, γιατι δεν γινεται να το βρουμε;; Αγαοαω εδω και 10μηνες το ιδιο ατομο. Ειναι ενας φιλος μου απο το Φροντιστήριο. Στην αρχη δεν τον αγαπουσα,αλλα μετα τον ερωτευτηκα. Με κοιτουσε τοσο βαθια στα ματια,τοσο γλυκα τοσο τρυφερα.Μου φεροταν με τον καλυτερο τροπο και ολοι μου ελεγαν οτι με αγαπαει και αυτος. Βεβαια εγω δεν ελεγα σε κανεναν οτι τον θελω γιατι εχω πληγωθει απο πολλες φορες απο φιλους. Μια φορα,ηταν η καλυτερη μερα της ζωης μου. Εκεινη η μερα. Εκεινη την ημερα που με αγκαλιασε. Που μου ειπε οτι θα τα εφτιαχνε με ατομα της ηλικιας μου. Εκειμη την ημερα που με πηγε σπιτι,του κανω κολλα πεντε και αυτος ανοιγει τα χερια για να με αγκαλιασει. Τοτε ηταν η πιο τελεια μερα της ζωης μου. Τωρα. Τωρα ολα εχουν αλλαξει. Η συμπεριφορα του εχει γινει πιο σκληρη, δεν με κοιταζει στα ματια ετσι οπως με κοιταζε παλια. Μου παει κοντρα σε οτι λεω. Ισως και να με ηθελε τωρα να με ξεπερασε. Ισως να μην με ηθελε ποτε και ολα να ηταν στο μυαλο μου. Αλλα εγω συνεχιζω και τον αγαπαω. Συνεχιζω να τον θελω και ποναω ποναω ποναω πολυ η καρδια μου εχει γινει χιλια κομματια. Πολλες φορες θελω να τον κοιταξω στα ματια και να του πω : βλεπεις πως με εχεις κανει;; Μακαρι να μπορουσες να δεις πως εχεις διαλυσει την καρδια μου σε χιλια κομματακια.Μακαρι να μπορουσες να καταλαβαινες. Μακαρι.Και ξερω οτι σε λιγο καιρο θα απομακρυνθουμε κ αλλο και στο τελος θα ειμαστε δυο αγνωστοι. Εσενα δεν θα σε νοιαζει αλλα εγω θα ποναω. Θα ποναω πολυ. Γιατι ρε γαμωτο δεν νιωθεις οσα νιωθω και εγω για εσενα;;; Γιατι γαμωτο να ερωτευομαι συνεχεια τα λαθος ατομα;; Γιατι γιατι γιατιι;;;
