Biraz zaman geçti. Bir hemşire yanıma gelip kanın bulunduğu haberini verdi. Hepimiz çok rahatladık. Derin bir oh çektik ve yoğun bakım odasının önünde beklemeye devam ettik.
Doktor dışarı çıktı ve bize Arda nın hayati tehlikeyi atlattığını, eğer kan veren birini bulmasaydık Arda nın çoktan vefat etmiş olacağını söyledi. Hepimiz çok sevindik. 1 saat sonra Ardayı yoğun bakım odasından çıkarıp, normal bakım odasına aldılar. Üstümüze hemşirenin verdiği kıyafetleri giydik ve Arda nın bulunduğu oday a girdik. Onu görür görmez gözlerimden yanaklarıma doğru yaşlar süzüldü. Hemen yanına oturdum ve " Sevgilim?" dedim. Arda uyuyordu. Bu yüzden cevap gelmedi. Oysaki bal rengi gözlerini açıp, bana " Efendim meleğim" deseydi hayattan başka bir şey istemezdim.
Ellerini tuttum ve ağlayarak konuşmaya başladım.
Sen benim hiç ummadığım bir anda karşıma çıkan en güzel şeysin. Kahramanımsın, aşkımsın, yakışıklımsın... Bana hissettirdiklerini seviyorum.Sanki herşey mümkünmüş gibi. Yaşamaya değermiş gibi..
Tam bu anda biri kapıyı açtı ve dışarı çıktı. Arkamı döndüm baktım. Bu Emreydi. Bütün dediklerimi duymuş! Kim bilir ne kadar üzülmüştür.(Tabi beni seviyorsa..)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ILK GÖRÜŞTE AŞK'A INANIR MISIN?
Romanceİlk görüşte aşk yaşanabilir mi? Yoksa bu sadece bir hevesten mi ibaret?
