Songül'ün odasına girdiklerinde Songül'ün başucunda elinde bir demet çiçekle oturan Cüneyt'i gördüler.
Güney:"Yine mi sen lan?!"
Songül:"Güney sakin ol."
Cüneyt:"Ben sadece geçmiş olsun demeye gelmiştim."
Güney:"Deme! Benim sevgilimin yakınında bulunma!"
Cüneyt:"Neyse gideyim ben. Tekrar geçmiş olsun Songül."
Güney:"Hala geçmiş olsun diyor ya! Al götür bu çiçeklerini de!" diyerek çiçekleri fırlattı.
Cüneyt çiçekleri alıp sessizce gitmişti.
Güney:"Allah'ım ya adam sabrımı zorluyor resmen!"
Songül:"Ya tamam sakin ol. Bir sorun yok."
Güney:"Nasıl sorun yok Songül?! O gün olanlardan sonra utanmadan geçmiş olsun demeye geliyor. Bir de elinde çiçekle! Sen de sorun yok diyorsun!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eylül:"İyi de niye Songül'e bağırıyorsun? O ne yaptı?"
Güney:"Off.. Songül'e bağırmıyorum ben. Ona sinirlendim."
Hande:"Ama sinirini ondan çıkarıyorsun. Hem de kız bu haldeyken."
Songül:"Tamam kızlar boşverin. Önemli değil."
Güney Songül'e baktı. O kadar bitkin görünüyordu ki. Bu yüzden kendine kızdı. Songül'ün elini tuttu. "Haklısınız ya. Ne aptalım ben."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hande:"İyi hadi biz çıkalım da sen kendini affettir."
Serkan:"Aynen... bir şey olursa kafeteryadayız biz. :)"
Hepsi gidince Güney yatağın kenarına oturdu. "Ben seni kırmak istemedim. Bir anlık sinirle çıkıştım. Özür dilerim. Bu aptal aşığı affedebilecek misin?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
