Childhood friends to lovers

Childhood story

Third Person 's POV
"Anaak anaaaak" sigaw ni Amie habang hinahanap nya Ang anak nyang nawawala na si Alexandra sa park. Makalipas ang 25 na minuto ay Hindi pa din mahanap si Alexandra. Sa kabilang banda naman ay umiiyak si Alexandra sa duyan malapit sa slide... nakita Ito ni Rachelle at hawak hawak nya si Christopher at nagtanong si Christopher Kay Mommy Rachelle nya.
Christopher 's POV
Mommy bakit po sya umiiyak? Sagot ni mommy"siguro anak nawawala sya kawawa naman" Ang sabi ko Kay mommy "mommy can I have her as a friend?" Sagot ni mommy "sige anak basta pag nahanap natin parents nya ha you need to let her leave with them" sabi ko naman Kay mommy "ok mommy basta I will ask her address so that we could play pa" and then my mother smiled at me. Lumapit ako dun sa batang umiiyak and I asked her "hey don't cry are you lost" sumagot ito "yes pwede patulong ako hanapin sina mommy??" Sumagot ako "sure but can we be friends?" And then she nodded. Lumapit ako Kay mommy and told her to help find the girl 's parents and my mom agreed. After searching for her mother we finally found her and what's surprisingly we knew is that our parents knew each other. They told us the story of how our mothers met in high school and became friends and find love but they are separated because of us, their families.
Third Person's POV
Pinasalamatan nila Amie at Alexandra sina Rachelle at Christopher dahil nagkita din sina Alexandra at Ang Mama nya. Sinabi ni Amie Kay Alexandra "anak Alexandra pasalamatan mo sina tita Rachelle mo at si Christopher." Tita Rachelle Christopher thank you po dahil tinulungan nyo po ako para mahanap sina mommy" sabi ni Alexandra. At biglang tinandaan ni Christopher ang pangalan ni Alexandra. "Alexandra bago kayo umalis ni tita Amie promise ha na friends forever" sabi ni Christopher. Alexandra nodded "sige see you tomorrow" Ang sinabi ni Alexandra.
*After 6 years*
Christopher 'S POV
Xandraaaa oiiiiii gising naaaa!!! Bigla kong hinampas si Alexandra ng unan at bigla syang nagising at bigla itong sumigaw "oi mr. Christopher Reyes it's too early to wake someone this pretty." Sagot ko dito "huwaw ha bes ano ba  maganda talaga." Sagot naman ni Xandra "oi Hindi ako panget at wag kang mang insulto kase Di ka namang kagwapuhan at excuse me I'm pretty." Sagot ko "Sus ano ba happy birthday isuot mo toh mamaya kaya nga ang aga ata ko dito eh!" Sumagot naman si xandra "Wala akong sinabi na regaluhan nyo ko ng mamahaling bagay Ang gusto ko Lang naman posters." Sagot ko "huh anong band?" Sumagot sya ng " BTS,BAP at NCT 127 ok na kooooo" sinurpresa ko sya at nilabas ko ang mga merch na binili ko para sa kanya at Ang reaksyon nito ay
.
.

"Wahhhhh labyuuuuuuuuuuu assss aaaaa preeeeenddddd"
Pero biglang tumawag si mommy at nila nyang sinabi na urgent na kailangan naming pumunta sa Korea at sinabi ko Kay Alexandra ayaw ko namang makita syang malungkot sa kaarawan nya kaya nagpromise ako na magiging Kami kapag nagtagpo ulit Kami at palagi ko syang tatawagan

Third person 'S POV
After 7 years Hindi na natatawagan ni Christopher si Alexandra dahil parehas na silang naka move on at nag iba ng number.........

Ituloy ko ba itech~ pls comment

Magtatagpo kaya ulit Ang landas ng dalawang magkaibigan na pinaghiwalay ng tadhana...