Sözler

Ölüme fısıldayan adam

Hani olur ya,gözlerin doludur ama ağlamamaya çalışırsın.Derin bir nefes alayım derken bir damla düşüverir yanağından,o bir damla bin damlayı getirir ,dayanamaz akıtırsın ne var ne yoksa içinden. -Ölüme Fısıldayan Adam

Saçlarımın uçları, geçmişimin uçurtmasına düğümlüydü. Ben de geçmişimi makastan geçirdim. -Ölüme Fısıldayan Adam

Delirmemek için, senin aklına sığındım. Saklasana beni orada… Deliriyorum okyanus. -Ölüme Fısıldayan Adam

Ta en derinde okyanusum. Senin acın, içinde çırpınan aptal balığının da acısı... Okyanusun bile kaldıramadığı acıyı, küçük turuncu balık yüklenmeye kalkıyor ama beceremiyor, değil mi? Ne dersem diyeyim, asla için rahatlamayacak. -Ölüme Fısıldayan Adam

"Bulutlar zaten yıldızlara intihar ipi takmış ölüler."
"Efendim?"
"Bulutlar, ölü."
"Nereden çıkardın bunu?"
"Tavan benim. Ben karar verdim. Gün boyu ölü varlıkları tavanda sallanıyor işte..."
"Peki... Gri bulutlar?"
"Ölürken pişman olanlar."
"Yağmur?"
"Ölürken pişman olan bulutların ağlaması..." -Ölüme Fısıldayan Adam

"Balık olmak istiyorum."
"Denizkızı ol bence."
"Hani denizkızı olursam bir bok olmazdı?"
"Hikaye değişti."
"Nesi değişti?"
"Artık denizkızı prens için sesinden vazgeçip karaya ayak basmıyor mesela.Prens denizkızı için ayaklarını kör bir testereyle kesiyor ve okyanusa atlıyor." -Ölüme Fısıldayan Adam

Sakardı. İnatçıydı. Kırılgandı. Bazen küçük bir çocuk gibiydi, bazen yüz yaşında ruhsuz bir kadındı. Bazen sessizdi, bazen avaz avaz bağırırdı. Güçlüydü. Cesurdu. Benim için yaşamayı göze alacak kadar... Acıları pul pul dökülürdü yüzüne, parlardı. -Ölüme Fısıldayan Adam

Tavan... İç dünyamı yansıtıyor. Kocaman ışıltılı bir avize... Yaşantım. Bir anda paramparça oluyor. Kalan şey ise kocaman bir boşluk... Doldurmaya çalışıyorsun, olmuyor. Parçaları birleştireyim desen, boşuna... Ölmeyi bile beceremedim. Hem de bu kadar yaşamak istemediğim halde. -Ölüme Fısıldayan Adam

Son
Galiba, yalan söyledim ...
Devam edecek ... -Ölüme Fısıldayan Adam

Acımasızca mıydı bu?
Evet
Yıkmış mıydı beni yine?
Derinden
Acıyor muydu?
Çok. -Ölüme Fısıldayan Adam

Bir balığa yürüyemezsin demişler. O da, yürüyemiyorsam uçarım, demiş -Ölüme Fısıldayan Adam

Uyuyunca geçmiyor ama... En azından yapacak bir iş çıkıyor insana. -Ölüme Fısıldayan Adam

Bana içimden ağlamayı öğreten adam... Senin ağladığın bir dünyada yaşamak istemiyorum. -Ölüme Fısıldayan Adam

Anne rahmine düşen, küçücük bir ruhun kaçışıdır doğmak. -Ölüme Fısıldayan Adam

Saçlarımın uçları, geçmişimin uçurtmasına düğümlüydü. Ben de geçmişimi makastan geçirdim. -Ölüme Fısıldayan Adam

Bazı geceler vardır; gözlerin kapalıdır, aklın bulanık... Uyumazsın, ama uyanık da değildir zihnin. Kendi hayatının kabusundan uyanmak için uyursun. -Ölüme Fısıldayan Adam

Ve balık aşık oldu okyanusa... -Ölüme Fısıldayan Adam

Eğer bu ölümse, ölümden korkmamalı.
Onun güzel yüzünde, ölüm bile güzeldi. -Ölüme Fısıldayan Adam