Mevsimlerden sonbahar niye mi? severim sonbaharı yağmurlara aşık kadınım ben yapraklara sevdalı kadın. Elimdeki kahvemle cam kenarında oturup yaprakları izlerken telefonum çaldı arayan sevgilim Ozan'dı.
-Seni almaya geliyorum hazırlan dedi.
-Tamam da nereye dedim.
-Süpriz deyip kapattı.
Ozan'la iki yıldır bir ilşkimiz var.Birbirimizi çok seviyoruz.Babam ilk zamanlarda Ozan'a çok karşı çıkmıştı.Beni eve kapatmıştı, görüşmemize engel olmuştu hep. Ama bizim aşkımız bunun üstesinden de gelmişti. Hazırlandım Ozan'ın gelmesini bekledim zil çaldı ve çantamı alıp kapıyı açtım. Arabaya bindik tekrar sordum.
-Nereye gidiyoruz dedim.
-Gidince görürsün dedi yine.
Şehir merkezinden baya uzaklaşmıştık.Geldiğimiz yer çok güzel bir göl kenarında kurulmuş bir masaydı oturduk Ozan konuşmaya başladı.
-Biz seninle herşeyin üstesinden geldik lafı fazla uzatmıycam. İş için yurt dışına gitmem gerekiyor. Sadece bir sene dedi. Donmuş kalmıştım adeta.
-Gitmesen olmaz mı? dedim sessizce.
-Bende gitmek istemiyorum ama iş yapacak birşeyim yok uçağım yarın öğleden sonra dedi.
Hiç birşey diyemiyordum. Gözümden ufak ufak yaşlar süzülüyordu. Ozan kalktı gitmek istersen gidebiliriz dedi.
-Gidelim ama başka bir yere dedim.
Beraber sahil kenarına gittik. Rüzgarlı havada sahil kenarında gezmek biraz da olsa iyi gelmişti. Konuyu açmak istemiyordum. Uzun bir süre susmuştuk.
-Susmaya devam edecek misin? dedi Ozan.
-Ne dememi bekliyorsun ki sen kendin kararını vermissin dedim.
-Ben karar vermedim eğer kendim karar verseydim emin ol kararım bu olmazdı dedi sertçe.
Sustum konuşmadım yan tarafımızda bank vardı oraya oturdum. Ozan uzun uzun baktı sonra yanıma geldi.
- Özür dilerim dedi
-Tamam önemli değil bende özür dilerim dedim.
Yüzünde sevimli ufak bi gülümseme oluştu.Akşam olmuştu hava karardı ve dışarı soğumaya başladı. Annem aradı açmak istememiştim ama merak ettim.
-Sana geliyoruz evde misin? dedi.
-Dışardayım Ozan'la birlikteyim ama eve geçicem dedim.
-Tamam dedi.
Ozan beni eve bıraktı babamla kapıda karşılaştık. Babam Ozan'ı içeri davet etti ve Ozan gideceğini anlattı. Babam
-Senin kararın dedi.
Ozan
Ben gitsem artık iyi olacak dedi. Kapıdan geçirdim.
-Yarın sabah görüşürüz dedi ve gitti. İçeri girdim babamın düşünceli bir hali vardı. Bana baktı ve
-Ozan gidince ne olacak? dedi.
-Birşey olmayacak zaten bir sene dedim. Babam hiç birşey demedi. Anneme döndü ve hadi gidelim dedi. Koskoca evde sadece kendimle başbaşaydım, düşünüyordum, Ozan gidince ne olcak? bir sene nasıl geçecek? beni unutacak mı? yada ben onu unutacak mıyım? sanki içimden bir parça kopuyor korkuyordum. Bütün bunları düşünürken uymuş kalmışım.Sabah erkenden zilin çalmasıyla uyandım. Gelen Ozan'dı.
-Hadi hazırlan kahvaltıya gideceğiz dedi.
-Hazırlanıp çıktık.
-Çok güzel bir yerde sonbaharın son güzellikleri ile birlikte kahvaltı yaptık. Ama bunlar bile dikkatimi çekmiyordu. Hiç birşey yemek istemiyordum. Tabağım öylece duruyordu dalmışım. Ozan'ı duymuyordum. Nazlı demesiyle yüzüne baktım.
-Tamam atık sıkma canını bir sene dediğin ne ki hemen geçer dedi. Saat 12:30'du kalktık ve havaalanına gittik. Dakikalar kalmıştı ayrılmamıza. Ozan uçağa bindi ve artık birbirimizden çok uzaktık. Babamın bizi ayırmaya gücü yetmemişti ama bir iş yüzünden ayrılmıştık. Haftalar birbirini kovalıyordu. Bugün tam dört hafta olmuştu. Hayat onsuz çok zordu. Ozan'ı aramıştım ama açmıyor hep meşguldü. Bir saat sonra tekrar aradım ve telefonunu bir kız açtı.
Buyrun dedi.
-Sen kimsin dedim.
-Ben Ozan'ın sevgilisi Ozan bilet almaya gitti.Bi kaç gün sonra Türkiye'ye döneceğiz dedi ve kapattım. Donmuş kalmıştım dünyam başıma yıkılmıştı. Artık sonbahar benim kışımdı.
(2 gün sonra)
Sabah kalktım sahile yürüyüşe çıkmıştım ki bir mağaza da Ozan ve sevgilisi gelinlik seçiyorlardı. Ozan'a telefon geldi ve dışarı çıktı. Telefonu kapattı ve yanına gittim.
-Yazıklar olsun sana, sevgine, benim sana güvenime sevgime de yazıklar olsun deyip gittim. Kendim de değildim çok yorulmuştum eve gittim. Zil çaldı ve gelen Ozan'ın yanında gördüğüm o kızdı düğün davetiyesini getirmişti.
-Merhaba ben Ozan'ın sevgilisi sanırım sende Ozan'ın en yakın arkadaşıymışsın dedi.
-Ben Ozan'ın en yakın arkadaşı değilim sanırım Ozan sana yalan söylemiş. Ozan dört hafta önce iş için yurt dışına gitmişti ve şimdi ise seninle geldi dedim.Kız çok şaşırdı ve ben bu durum da Ozan'la evlenemem dedi. Kızın adını sordum.
-Burcu dedi.
Burcu kısabir şekilde hayatını anlattı. Yurt dışında bi okula gitmiş annesi ve babası Burcu 16 yaşındayken hayatını kaybetmişler. Burcu'yu amcası göndermiş yurt dışına. O sırada Ozan aradı Burcu'yu Burcu bana baktı ve açtı. Ozan'ı benim evime çağırdı. Arkadaşının yanındayım gel dedi. Burcu telefonu kapattı ve bir on beş dakika sonra zil çaldı. Ozan bana baktı Burcu'ya baktı ve herşeyi açıklayabilirim dedi. Burcu
-Hiç birşey açıklamana gerek yok ben seninle evlenmek istemiyorum dedi ve gitti.Ozan bana baktı ve
-Eline ne geçti ben Burcu'yu seviyorum dedi.
-Beni de seviyordun dedim. Sen kimi sevdiğini, ne yaptığını bilmiyorsun dedim. Şimdi ise defol git evimden ve bir daha asla karşıma çıkma dedim. Ozan kapıyı çarptı ve çıktı. Camdan bakıyordum. Ozan Burcu'nun kolundan tutup birşeyler anlatmaya başladı. Uzun uzun birşeyler konuştular. Sonra ne oldu biliyor musunuz? sarıldılar. Burcu affetmişe benziyordu. Bunu kendime yediremiyordum. Ozan benimdi. Burcu'ya yalan söylemişti. Affetmesi bu kadar kolay mıydı? Bir mektup yazıp salonun köşesine bıraktım. Artık bu yalan dünyadan gitme vakti gelmişti. Sokaklara çıkıp önüme gelen ilk inşaatın son katına çıkıp kendimi inşaatın boşluğundan attım. Sonbahara aşık kadın bir sonbahar günü hayata gözlerini yumdu. Bu hayatta kimseye güvenmemek gerekiyormuş.
