Gece yağmurun sesi içimi ürpertiyordu.Yatağımda dört dönüyordum.Çaresizlik içime işlemişti.Yatağımdan doğrulup pencerenin kenarına yaklaştım.Yağmur düştüğü kaldırım taşlarında kara lekeler bırakarak yağmaya devam ediyordu.İçimde çok kötü bir his vardı.Kötü şeyler olacaktı ve ben kendimi yatıştırmak için kendi kendime ne olabilir ki yok canım birşey olmaz dediğimde daha da kötü şeyler olurdu.En azından ben öyle hissediyordum.Ve bir çığlık koptu dışarıdan.Ben evde tektim ev arkadaşım henüz gelmemişti nerede kalmıştı bu kız?Çığlık sesi iki ev uzağımızdan geliyordu.Buraya yeni taşınmıştık.Sadece 2 hafta olmuştu ve bu iki hafta içinde caddede akıl almayacak olaylar gerçekleşmişti.Hemen üstüme geceliğimi giyip dışarı koştum herkes toplanmıştı.Korkuyordum hemde çok korkuyordum.İki hafta içinde teker teker herkes ölüyordu.Sıra bizde miydi? Diğerlerinden sonra sıra bizdeydi.Bu daha da çok korkmamı sağlamıştı.İçerdeki kızın çığlıkları hala kulağımda yankılanıyordu.Ve kızın cesedi evden çıkarıldı.Ama öldüren adam o yoktu.Neredeydi acaba? Ve bir çığlık daha bir gecede iki katliam çok fazlaydı. Diğer kız dışarıya çıkarıldığında baygındı ölmemişti.Arkamdan bir ses geldi ve ...
Bölüm 1
.. YENİ EV ..
Ben Beste.
Bu eve daha yeni taşındık.Cansu'yla birlikte kalıyoruz.Benim annem ve babam yurtdışındalar.18 yaşındayım.Tek çocuğum.Koyu kahve uzun dalgalı saçlarım ve ela gözlerim var.Derslerimin iyi olduğu söylenemez.Erkek arkadaşımın ismi Meriç.Aynı sınıftayız.
Ben Cansu.
Beste benim çocukluk arkadaşım.18 yaşındayım.Bir abim var ismi Uygar.Annem ve babam ayrı.Babam yurtdışında , annem ise Ankara'da.Annem ve abim birlikte yaşıyorlar.Sarı bukleli uzun saçlarım mavi gözlerim var.Derslerim idare eder.Erkek arkadaşımın ismi Toprak. Aynı sınıftayız.
Hatırlatma
Diğer kız dışarıya çıkarıldığında baygındı ölmemişti.Arkamdan bir ses geldi ve bu Cansu'nun sesiydi.Oh nihayet gelmişti bu kız! En azından Cansu'nun gelmesi biraz olsada gerginliğimi almıştı.Kolundan tuttuğum gibi eve gittik.Evde olanları Cansu'ya anlatınca; "Korkuyorum" dedi.Cansu benim aksime daha duygusal bir kişiliği vardı.Ve tabiki biraz daha korkak.Ben; "Cansu neden geç kaldın?" dediğimde caddenin başında bir adamla çarpıştık acelesi var gibiydi.Ve biraz da panik gözüküyordu.Beni itti ve yere düştüm.Sonra beni yerden kaldırdı ve elim kırmızı boya oldu.Yüzümü en ince hatlarına kadar incelediğini hissettim.Cansu o bu adam!! Kızları öldüren adam ve sonra kaçıp giden.Sıra bizde Cansu yarından sonra sıra bizde.Cansu birden ağlamaya başladı.Onu biraz sakinleştirmek açısından sarıldım ve o da bana sarıldı sanki kemiklerimi kıracak gibiydi.Ertesi gün Cansu benden önce kalkmış kahvaltıyı hazırlamıştı.Ve dünün aksine çok mutlu duruyordu.Belkide dün olanları unutmuştu.Hatırlatsa mıydım? Ya da boşver arkadaşım mutlu olsa yeter dedim kendi kendime.
