The Runaway Wife of a Demon (Completed) (Under Editing)

*Chapter 1

Jianine's POV

Lahat tayo nangangarap na maikasal sa taong mahal ka at mahal mo, Hindi man engrande ang mahalaga nangako kayo sa bawat isa na walang iwanan hanggang sa kamatayan.

Pero lahat ng pangarap Kong yan ay mawawala sa isang iglap lamang,

Hindi ko alam kung galit ba sakin an tadhana at ito ako ngayon nakaharap sa panginoon kasama ang taong Hindi KO pinangarap na makasama dahil simulat sapol, isa lamang akong ganap na maid lamang.

"You may now kiss the bride"

Nabalik ako sa realidad ng ianunsiyo na ng padre ang katagang nagsasabing pag aari na ako ng lalaking katabi ko lang ngayon,

Naghintay akong halikan niya, pero wala akong halik na naramdaman kaya iniwas KO nalang ang tingin KO sa kanya para tingnan ang kabuuan ng simbahan kung saan ginanap ang kasal naming dalawa.
Gusto Kong umiyak sa katotohanang tanging kami lang tatlo ang tao sa loob ng silid
Ako

Siya

At ang pare.

Psh.

May kasama pa pala kami

Well?

Walang emosiyon niya akong tinitigan kaya napayuko nalang ako at pinapanalangin sa Sana ay panaginip lamang ang lahat ng nangyayari ngayon pero ..

Kahit masakit man aminin

Hindi

"You're now officially mine Jianine" bulong niya sakin at sabay hila na ikinangiwi ko

A.aaray!!! A.aano b.bba!! Luke get off me!! "
mangiyak ngiyak Kong makaawa sa kanya.

Pero tinignan niya lamang ako na parang wala lang at hinila palabas sa simbahan.

"Not because you are mine now, makukuha muna ang gusto mo!!! You are still my fucking slave!!!!"
Sabay tulak niya sakin papasok sa sasakyan.

Gusto Kong sumigaw sa gulat at dahil sa ginawa niya pero pinigilan ko nalang at binalanse ang sarili at umupo nalang.

Abah!! Kahit naman kasi may pagka tigasin ako eh naiiyak parin ako lalo na kung yung hindi inaasahang tao pa ang gaganito sakin.

Bumuntog hininga ako at mahigpit na napahawak sa laylayan ng suot kong white gown, ng tuluyan ng umandar ang sasakyan.

Wala akong nagawa kundi ang umiyak ng tahimik sa loob ng kotse ...
Sa loob ng ilang taong pagiging alila KO sa kanya, ganito din pala ang kahahantungan KO. Nakakasawa nah!!!

Inayos ko nalang ang sarili ko at nagpanggap ng okay lang ..
Ayokong ipakita sa kanya na mahina ako!
Marami akong katanungan kung bakit ako pinakasalan ng amo ko. I was just a maid before but now...

Haist. I guess I am still he's slave nga, as what he'd just said ... Makakalaya kaya ako nito.

Kung oo kailan?!
Kaya ko BA?!

Anong klase buhay ba ang pinasukan Kong talaga?!

Pinikit ko na lamang ang mga mata KO at nagkunwaring tulog,
Wala akong narinig na kahit na anong salita mula sa kanya na pinasasalamat ko, kinuyom ko ang kamao ko at pinilit na matulog hanggang sa marinig ko siyang bumuntong hininga na ikinamulat ko,
Nahuli ko siyang nakatingin sakin,

Agad ko namang iniwas ang mga Mata ko at tumingin sa labas ng pikit Mata,

Natatakot ako sa klase ng tingin niya, parang may gustong sabihin na hindi ko alam Kong ano,

"We're here"
Walang gana niyang anunsiyo,

Walang ingay akong bumaba sa sasakyan at nilibot ang paningin,

At isa lang ang masasabi KO,

Hell, here I come

Sighed*

~EDITED

A/n: there!!! Na edit ko na din,

Till next readers!!!!!
Love lots!!