Ανοργάνωτο χάος
Μια ξαφνική είσοδος
Μεγάλοι που κρύβουν την παιδικότητα τους
Όταν κλείνει η πόρτα και μένουν μόνοι
Γυρνούν 20 χρόνια πριν
Δεν είναι περήφανοι
Ο εαυτός τους τους αηδιάζει
Και τότε φεύγει
Αργεί να γυρίσει
Φόβος
Φόβος προς τον θάνατο
Δεν φοβούνται τα παιδιά
Ζουν με τα παιδιά
Μέσα στα μάτια τους νοσταλγούν την ζωή
Και ανοίγει η πόρτα
Και δεν μπορούν να ξεφύγουν
Ο παιδικός τους εαυτός ζει μέσα στις σκιές
Το φως έρχεται μόνο όταν κλείνει η πόρτα
