Jako pisarz mam to do siebie, że jestem zapominalska.
Nie będę zapewne pamiętała o twoich urodzinach czy naszych ważnych rocznicach.
Zapomnę o kłótniach, lecz nigdy o tych małych gestach które czyniły mnie szczęśliwą.
Zapomnę o podlaniu kwiatów, które kocham nad życie oraz o innych drobnostkach, które są dla Ciebie wartościowe.
Jestem zapominalska, ponieważ jestem zajęta zapamiętywaniem ważnych rzeczy.
Twojego dotyku, twojego śmiechu oraz radosnego promienia w twoich oczach.
Jestem przetrzymywana przez miliony osób w mojej kruchej postaci, brudna i nie poskładana.
Miliony kartek i litry atramentu spływającego po mojej skórze.
Wypowiedziane słowa zapisane pod skórą i wryte w myśli tak głęboko.
Jako pisarka mam to do siebie, że raz obdarzonej miłością osobie.
Nie pozwolę umrzeć.
Jesteście wieczni.
Tak, jak moje słowa.
CZYTASZ
|| Uczucia Spisane
ПоэзияCykl wierszy Smutnej Egzystencji. To chyba o mnie. Tak mi się zdaje.
