Hoofdstuk 10

297 19 3
                                    

Het spijt me dat het zolang geduurd heeft, maar die leerkrachten gunnen je geen moment rust meer als die taken, groepswerken en examens ik word er gewoon zot van! 

maar nu genoeg gezaagd!! 

bedankt voor het lezen! 

hou van jullie!! lovies Emxx

----------------------------------------------------------------------------------------------

'Edward?' vroeg ik nog een keer.  'Waarom antwoord je niet?' Ik werd nu toch wel heel zenuwachtig nu hij mij zo bleef aanstaren.

' Ik moet wel, het is beter voor jou.' fluisterde hij.

'NEE! WAAROM ZOU DAT NU BETER ZIJN?'

'Bella begrijp je dan niet hoe gevaarlijk het wel niet is om met mij samen te zijn? Hoe moeilijk het niet is voor mij om heerlijke geur van bloed te negeren?'

'Dus dat is het probleem dus, dat ik mens ben! Verander me dan!' smeekte ik. ' Ik kan echt niet zonder je leven!'

'Het spijt me Bella, maar het is beter zo.' Hij verdween nog voor ik iets kon terugzeggen.

Hoe durfde hij mij dit aan te doen! Ik barste ik tranen uit en ramde met mijn vuisten op het stuur.

'Hey wat heeft die auto jou misdaan,' vroeg de enige stem die ik op dit moment wou horen en ik draaide mijn hoofd en zei 'Niets'

'Hé wat is er gebeurd? Waarom huil je?'

 'hij heeft het uitgemaakt!' die zin kwam er met horten en stoten uit en ik begon nog wat harder te huilen.

''Die klootzak heeft wat?!' Jake deed het portier open en stapte in. Hij  nam me in zijn armen. 'Luister Bells, als die gast je zonder reden heeft gedumpt dan is hij je niet waard.' 

'Dat weet ik , maar waarom doet het dan zo'n pijn?'

'Je hield van hem, hij was je eerste liefde. Maar nu is het gedaan met over hem te praten. We gaan iets doen om je gedachten wat te verzetten.' 

'Jij bent echt de beste Jake, altijd de juiste man op het juiste moment!' Ik sloeg mijn armen stevig om hem heen en probeerde om te stoppen huilen en hikken. Wat niet zo goed lukte.

'Het is al goed, je weet toch dat je altijd bij me terecht kan he!' Ik zal er altijd voor je zijn, wat er ook gebeurd!'

'Dankje, dat geldt ook voor jou! ookal ben ik op dit moment niet echt de vrouw om je goede moed in te spreken!' Ik glimlachte een beetje.

'Eeeum je mag nu wel los laten hoor, ik ga nergens heen!' 

'Ooh sorry!' Ik voelde mezelf rood worden.

'Hé ik heb graag dat je me knuffelt, maar ik was bijna aan het stikken en dat zou je niet op geweten willen hebben hé' Jake knipoogde en gaf me zoen op mijn wang.

'Bedankt dat je bij me wilt blijven, geen idee wat ik zonder jou zou moeten beginnen.' 

'Het is al goed, Ik hou ook van jou! maar eerst gaan naar binnen.' 

'Maar ik moet naar school..'

'Wie gaat daar rondlopen...?'

'Oohja, de jongen met de ogen waar je uren in kan staren, zijn haren altijd perfect in vorm en dan zijn lijf. Die me zojuist heeft gedumpt gelijk een stuk vuil!' Daar waren de tranen weer. Hoe kon ik zo stom zijn om te geloven dat hij me echt leuk zou vinden. MIJ een meisje met totaal geen gevoel voor mode, een albinohuid, het kneusje van de klas. Ik ben een echte sukkel!!

'Shhh, ik ben er nu toch en samen gaan we veel meer plezier maken, dan dat jij zou willen. je moet hem laten zien dat je sterk bent en het eigelijk totaal niet erg vind.

'Je weeral eens gelijk! Ik moet hem jaloers maken! Wil jij me helpen?' de tranen waren in 1 2 3 weg.

'Eeum Bella ik weet niet of dat wel zo een goed idee is.'

'Waarom niet? jij bent degene die hij zo haat, perfect gewoon.'

'waarom wil je hem zo graag terug, Hij heeft net je hart gebroken! Soms bergijp ik je echt niet hoor!' 

'Het is al goed we zwijgen erover, nou wat wilde je gaan doen?' vroeg ik en ik zette mijn puppyoogjes op.

Twilight like it should be (ON HOLD)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu